Het grote avontuur van Stijn en Kimberly!

De eerste weken in Oman!

Na een prima vlucht van in totaal 10,5 uur, met 1 overstap in Zurich en een tussenlanding in Dubai (waarschijnlijk om te tanken maar dit was van te voren niet bekend bij ons) kwamen wij om 22:30 lokale tijd aan en werden wij opgehaald door Thorsten.

Zoals de naam al doet vermoeden: een grote kale Duitse man, tevens onze baas voor de komende periode.

Aangekomen bij ons nieuwe huis, moesten wij eerst 2 nachten doorbrengen in de logeerkamer (op een keihard matras) omdat onze kamer nog in gebruik was door onze voorganger. Dus de tas kon nog even ingepakt blijven.

De volgende dag hebben we het dorpje en het strand bezocht, maar dit is geen aanrader bij temperaturen boven de 40 graden. Dus toch maar snel terug naar onze kamer met airco om de theorie te leren voor onze eerste opleiding. In de middag boodschappen gedaan voor de hele week en even naar de duik school geweest. In de avond werden wij verwelkomt door onze nieuwe huisgenoten met een BBQ. Dit was ook direct een afscheid BBQ voor Tom, die na 3 maanden divemaster te zijn geweest, weer naar huis ging.

De dag erna begon onze eerste werkdag. 2 duiken gemaakt 1 op een heel vet wrak. En geloof het of niet, het water is super super koud. (23 graden) Na de eerste dag heeft Kim een shorty over haar pak aangetrokken en de cap uit de tas gevist. Die zijn wel nodig hier! Daarna op de duikschool schoongemaakt en opgeruimd. Om 18.30 richting huis. We waren gesloopt. Veel informatie om te onthouden. Duiken gemaakt waar je ook best wel een beetje heel erg moe van wordt en dan nog schoonmaken en opruimen enz. Na het eten nog even leren en dan maar naar bed rond 23.00 (we kwamen er snel achter dat dit toch iets te laat was voor ons.)

De derde dag moesten we direct al, zonder aankondiging, een boot briefing geven. Best spannend zo in het Engels met allemaal starende volwassenen, maar we hebben het overleefd. We werden ook direct uit elkaar gehaald. Stijn op de ene boot en kim op de andere. Overigens, we hebben (net als iedereen hier) andere namen gekregen. Stijn heet Eddie of Ed en Kimberly noemen ze Melly, of Mel.

Nadat we hadden besproken het theorie examen eind van de week een keer te doen (net als de bootbriefing) kregen we die middag ineens het moeilijkste examen. Ze vinden het leuk om ons in koud water te gooien zeggen ze, maar wij zijn van mening dat ze ons gewoon op een fout willen betrappen, maar helaas, we slaagde met 88%!

In de middag werd ons tweepersoonsbed geleverd, stiekem hoopte we dat dit matras niet zo hard zou zijn als die in de logeerkamer, maar helaas. Dit matras leek nog veel harder haha we zullen er dus aan moeten wennen.

De volgende dag mochten we voor het eerst gidsen. De instructeur bleef dan nog wel achter ons, maar wij mochten de duik leiden. Heel anders duiken hoor zo. Je raakt toch een beetje in de stres als je na 10 minuten nog niets interessants gezien hebt om aan de gasten te showen en je weet dat de instructeur achter je je daar straks op zal aanspreken! Dan maar gewoon de eerste de beste vis aanwijzen. Kan ons het schelen :P

Na 9 dagen werken, 18 duiken en 3 theorie-toetsen verder hadden we onze eerste guided dive. Nu zat er geen instructeur achter ons om te helpen waar nodig. Wat een vertrouwen hebben ze in ons en we kregen zelfs een compliment van Thorsten! (nja compliment, hij zei dat hij verbaast was geen klachten te hebben gekregen dus dat we het goed hadden gedaan) hahaha! We zullen ze maar niet vertellen dat de man bij Kim de 2de duik bijna helemaal (en dan ook echt helemaal) door zijn lucht heen was, waardoor we iets sneller dan gepland weer boven waren. Gelukkig was buddy breathing niet nodig, maar het scheelde niet veel. De man had een super duik en zei dat hij zeker terug komt.

Bij Stijn verliep de duik ook niet helemaal zoals gepland. Hij had een gecertificeerde duiker die maximaal tot 18 meter mocht. Dit was van te voren nog even duidelijk besproken. Maar de duik site was zo ongelofelijk mooi en indrukwekkend dat er even vergeten werd om op de duikcomputers te kijken. Oops!! 28 meter. Snel omhoog! Gelukkig kon de gast er smakelijk om lachen en heeft hij netjes in zijn logboek 18 meter geschreven!

15-9 de verjaardag van Stijn! Stijn wilde graag uit eten en wilde van alles regelen om dit voor elkaar te krijgen. Kim had alles van te voren al geregeld dus probeerde uit alle macht dingen te verzinnen dat uit eten vanavond niet zou lukken. Tot het uiteindelijk te ingewikkeld werd en ze toch maar verteld heeft dat alles al geregeld was, dus uhm ja…verassing! :P

Na een super drukke week (het was een officiële feestweek in Oman) en 30 duiken verder, hebben we veel geleerd. Alles heeft een beetje een plekje gekregen en we hebben onze draai wel gevonden. Dit zorgt er voor dat we iets minder moe zijn dan de eerste dagen. (Dit wil nog niet zeggen dat we later dan 9 uur naar bed kunnen) De komende 2 weken wordt het wat rustiger en hebben we meer tijd om dieper in te gaan op de theorie en praktijk van dive-guide. Dan weten we eindelijk of het gidsen wat we nu doen ook het goede is, want nu doen we maar wat! (zoals uit de bovenstaande verhalen wel blijkt) haha

Dikke kus!

Reacties

Reacties

Hannie

Lieve de Ed en Mel.
Vreemd om de namen zo te schrijven en in gedachte aan Stijn en Kim te denken.
Wat jullie nu al hebben mee gemaakt van hitte, koud water vroeg op, briefing doen en guided dive echt respect.
Mocht je een zacht matras tegen komt, leg die alvast in de logeer kamer. Haha.
Stijn, wat heb je voor verrassing gehad?
Als we Skype zie ik wel aan jullie gezichten dat het zwaar is, maar de uitdaging blijft jullie triggere.
We wensen jullie sterkte werkse en plezier
Veel liefs van Maarten en Hannie

Sharona

Hey Melly(voor mij blijf je Berly????),

Wat gaaf om te lezen dat jullie je weg aan het vinden zijn in Oman. Bij de naam Thorsten, dacht ik precies wat je de woorden daarna schreef!????
Jammer van de keiharde matrassen, maar daar zullen jullie wel aan wennen.
Ik wens jullie heel veel succes en ik ga jullie blog volgen!
Veel liefs,

Sharona

Sharona

Die ??? waren smileys haha!

Meike

Heel leuk om even wat van jullie te horen en zien! Dikke kus van je (schoon)zus! :))

mamma

Heel fijn, dat jullie het goed hebben. Ook leuk de foto's te zien!!! Echt wel keihard aan het werk. Tot horens en veel liefs, dikke kus

Gerda

Wat een mooie verhalen weer, leuk om te lezen!
Dikke kus van Piet en mij xx

Bert

Nou mooi weken al in ieder geval en de sfeer is ook ok zo te lezen. Blijft altijd spannend waar komen we terecht.
@Stein al een mooi golf & countryclub ontdekt?
Zien uit naar het volgende reisverslag.......

Take Care & Good Luck

Paul

Leuk dat jullie op je enige vrije dag de tijd hebben genomen om ons op de hoogte te stellen van het reilen en zeilen. Geeft een aardige indruk van het nieuwe bestaan. Al gewend aan de harde matrassen? Het kan slechter bv. een krant op een betonnen vloer.
Het is maar om jullie een hart onder de riem te steken.
Ik heb nog even gebeld met Hauptmann Thorsten, hij zou het beter communiceren zei hij. En die saaie namen Ed en Mel (wie is daar verantwoordelijk voor ?), je zou meer iets Arabisch verwachten als Heinz und Gabriëla, maar ja , zie het nog maar te veranderen.
Jullie lijken je draai wel gevonden te hebben, dat is het belangrijkste en keihard werken, altijd goed voor je.
Veel liefs,

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!