Na 4 heerlijke weken vakantie en 2 helse weken cursus, kunnen wij ons officieel duikinstructeurs noemen!!

Een liveaboard op de Similan Islands, 2 fantastische weken bezoek van Hannie (moeder van Kim) en Maarten en zoals al genoemd: 2 zeer intensieve, vermoeiende zware weken cursus, maar met aan het eind de welverdiende beloning!

Op onze eerste dag in Thailand verbleven wij een aantal uurtjes in Bangkok, waar wij alle standaard toeristische plekken bezochten. Leuk, maar wij waren beide blij dat we hier niet langer zouden verblijven. We vlogen door naar Phuket en vanuit daar namen wij een busje naar Khao Lak, het gebied dat in 2004 zwaar getroffen werd door de tsunami.

Een dag later begon onze liveaboard, omdat we nog maar zo weinig gedoken hadden in Oman. 3 dagen op de boot en 10 duiken maken! GEWELDIG! Wat een fantastische plek om te duiken. Wij bezochten de Similan, Koh Bon, Tachai en de wereldberoemde Richelieu Rock. Waar wij 10 meter zicht onderwater gewend waren in Oman, hadden wij hier soms wel 50 meter zicht! Het leek wel een aquarium!

Na deze tijd gingen wij door naar onze eind bestemming: Koh Tao, om ons voor te bereiden op de IDC (Instructor Development Course).

Wij vonden hier een super mooie bungalow, met een ruim balkon en uitzicht op de zee waar wij onszelf wel 6 weken zagen zitten!

Op 31 januari kwamen Hannie en Maarten aan op Koh Samui, een buureiland van Koh Tao (2 uur varen). Wij besloten hen te verassen en ze op te halen op de luchthaven van Koh Samui. Waar wij dachten hen te verassen, verasten zij ons, door de ‘’artiesten’’ uitgang te nemen op de luchthaven terwijl wij gewoon bij de ‘’normale’’ uitgang stonden te wachten! Na 2 uur wachten dachten wij even polshoogte te nemen omdat onze boot terug ook alweer ging, een uur later. Zij stonden al te wachten bij de boot (omdat wij niet van te voren verteld hadden dat we ze op zouden komen halen) dus wij besloten zo snel mogelijk richting de boot te gaan! Aangekomen bij de boot, zaten zij op een andere boot dan wij, dus we ontmoette ze pas op Koh Tao zelf!! Haha! Gelukkig waren wij niet helemaal voor niets naar Koh Samui gegaan want wij moesten ons visum toch ook verlengen en dan kon alleen maar daar!

Zij verbleven hier 2 weken en hadden een soortgelijke bungalow naast die van ons, helemaal super dus! De eerste week hadden wij nog geen cursus dus hebben we elke dag met zn 4en leuke dingen gedaan. Wij bezochten ongeveer alle mogelijke stranden op Koh Tao (en zelfs de onmogelijk bereikbare stranden deden wij aan, met onze gehuurde scooters, waardoor Hannie meerdere malen een ‘’track’’ heeft moeten lopen).

Prachtige stranden, leuke duiken, mooie scooter tochten, massages, heerlijk eten, goed gezelschap, we hadden het niet makkelijk die eerste week.

De tweede week dat Hannie en Maarten hier waren, was een heel ander verhaal. De IDC stond voor de deur. Gelukkig hadden wij al heel veel geleerd die eerste week op de verschillende stranden, anders was het tempo van deze cursus niet bij te houden geweest.

15 dagen lang, vaak om 07:00 uur beginnen (een enkele keer wat later) en op zn vroegst om 18:00 uur klaar (vaak werd dit wel 19:00 uur). En als je dan denkt dat we klaar waren dan heb je het mis. Presentaties voorbereiden, oefenexamens maken…. Waar zijn we aan begonnen!! Gelukkig was de groep waar we dit meededen wel erg leuk en waren wij niet de enige die totaal uitgeput waren na deze 2 weken!

De eerste week (toen Hannie en Maarten hier nog waren) wilde wij elke keer zo snel mogelijk ons huiswerk af hebben zodat wij daarna nog gezellig uit eten konden. Halverwege de IDC gingen zij naar huis en hadden wij die motivatie om snel klaar te zijn dus niet meer. We waren allebei al ruim 7 kilo verloren in dit half jaar, maar de laatste week zijn daar nog wat extra kilootjes bijgekomen, omdat wij beide geen zin meer hadden om nog uit eten te gaan na ons huiswerk!

Het harde werken en studeren werd uiteindelijk beloond, beide met vlag en wimpel geslaagd en dit betekend dus dat wij een onbeperkte ticket tot waar dan ook ter wereld hebben!!

Over 2 dagen vliegen wij terug naar Oman, waar wij nog 1 dag en nacht verblijven en al onze vrienden in Oman nog even gedag kunnen zeggen!

Helaas is er ook aan dit half jaar weer een eind gekomen, niet normaal hoe snel dit half jaar gegaan is.

From zero to Hero, dat beschrijft het best wat wij dit half jaar meegemaakt hebben.

We zijn beide blij en trots op wat wij dit half jaar bereikt hebben, een geweldige tijd die wij nooit meer zullen vergeten. Wij hopen snel weer een vervolg te kunnen geven aan dit verhaal, dus hou de site in de gaten!

1 Maart landen wij weer op schiphol, waar vanaf 2 maart het normale leven weer begint.

Bedankt voor alle leuke en lieve reacties op onze site, heel erg leuk om allemaal te lezen, wordt zwaar gewaardeerd!

Dikke kuss