Daar zijn we weer!

Allereerst iedereen bedankt voor de leuke reacties op ons vorige verhaal. Het is echt leuk om van deze kant ook iets van jullie te horen!

Na een ronde van een kleine 5000 km op het zuidereiland bevinden wij ons op dit moment in Picton, waar wij over enkele minuten de overtocht gaan maken naar het Noordereiland.

De afgelopen weken hebben wij een hele hoop gedaan/meegemaakt/gezien. Van bergbeklimmen in o.a. Wanaka, Mt Cook National Park en Fiordland NP tot bungeejumpen in Queenstown. Kayakken in het overweldigende Abel Tasman NP tot duiken op een gezonken Russisch cruiseschip in Port Gore. Walvissen spotten in het zonnige Kaikoura tot verregenen in Milford Sound. Ook heeft StiKi ondertussen een nieuwe dynamo waar een mooi verhaal aan vast zit! Dit kan wel eens een lang en saai verhaal worden…….. ;)

We beginnen in Mt Cook waar wij op 1 dag 2 verschillende tracks hebben gelopen. De eerste (Hooker valley track) een hele simpele met aan het eind een mooi uitzicht op Mt. Cook. De tweede (Sealy tarns track) iets zwaarder, 2200 traptreden maar het uitzicht was het meer dan waard! Na een nachtje op een mooie camping te hebben gestaan, waar ze gewoon werken met een honesty box (wat in Nederland ondenkbaar is), reden wij door naar Wanaka.

Hier stond op de planning: Skydiven! Helaas heeft Stijn slechts 27 solo sprongen gemaakt in zijn skydive carrière en was dat net te weinig voor de vereiste 500, dus met de staart tussen de benen vertrokken wij weer.

Dan maar een track lopen, de Rob Roy glacier track. Kim had hier enorm veel zin in (NOT) maar wij (Stijn) besloot dat wij dit toch gingen doen. Na een hele mooie off-road route van bijna een uur kwamen wij aan bij het startpunt. Hier ontdekte wij dat Kim haar schoenen was vergeten bij de vorige track (ze had haar schoenen aan het eind van de vorige tracks van blijheid uitgetrapt en naast de auto laten liggen). Gelukig geen track dacht Kim. Helaas vond Stijn haar reserve schoenen en gingen we toch met frisse moed (lees frisse tegenzin) van start. Na een mooi uitzicht op de gletsjer reden wij terug naar Wanaka waar wij het mooiste plekje van de overbezette camping wisten te bemachtigen.

De volgende stop was Queenstown, de adrenaline hoofdstad van de wereld! Een plek waar wij nog wel veel langer hadden kunnen blijven dan de 4 dagen die we er waren. Wij hebben hier river surfing op de Kawarau river gedaan, een tandembungeejump op de plek waar het bungeejumpen ooit bedacht is, Canyoning in het Mt. Aspring NP, de Nevis bungeejump aan een soort van kabelbaan boven de nevis rivier en de Gondola+Ludge met een fantastisch uitzicht over Queenstown.

Riversurfing was fantastisch, op een body-board een wild water rivier af, met stroomversnellingen die de ‘’elevator to hell’’ worden genoemd en dat allemaal in een ongelooflijk mooie omgeving! Na riversurfing maakte wij ons klaar voor het volgende avontuur, namelijk de tandembungeejump! Wij kozen ervoor om tot onze heupen in het ongekend blauwe water te worden gedipt. De foto’s spreken voor zich (zoek de 100 verschillen tussen onze gezichtsuitdrukkingen)!

Canyoning is heel simpel gezegd: abseilen van watervallen en springen van cliffen. Het is blijkbaar behoorlijk intensief, want toen wij terug kwamen van canyoning dachten wij voor het eten nog even een uurtje te gaan slapen. Dit uurtje werd iets langer, wij werden de volgende ochtend rond 7 uur weer wakker met onze kleren aan en zonder gegeten te hebben!

De Nevis bungee is Nieuw-Zeelands hoogste bungee (134m), Kim liet deze aan haar voorbij gaan aangezien zij nooit had gedacht te bungeejumpen en zij er al 2 gedaan heeft. Eind van de middag namen wij de Gondola omhoog in het centrum van Queenstown. Vanaf hier hadden wij een prachtig uitzicht over Queenstown en wij hebben hier ook nog gerodeld (niet geroddeld maar met een rodelkart van zo een baan af) en gedineerd.

Wat een fantastische plek en wat een fantastisch land. Ze zeggen wel eens: ‘’het gras is altijd groener aan de overkant’’ en dat is ook zo! Zeker figuurlijk in deze situatie, maar ook letterlijk. Hier kwamen wij achter in het verre zuiden van Nieuw-Zeeland waar gemiddeld tussen de 8000 en 12000 mm regen per jaar valt. Helaas viel dit jaar gemiddelde bij ons in 4 dagen…... (voor ons gevoel dan) Het was wel prachtig groen en de watervallen stroomde als nooit tevoren!

Ondanks alle regen hebben wij genoten van het Fiordland NP waar wij o.a. een cruise op Milford sound maakte en uiteraard een aantal tracks liepen.

Via de southern scenic route (een route met onderweg fantastische uitzichten) belanden wij per toeval in de Clifton caves. De mooiste en spannendste grot waar wij ooit in geweest zijn. Het was een glowworm cave waar je zonder begeleiding een half uur heen en een half uur terug kon rondlopen/klimmen. Terug op de southern scenic route reden wij door het Catlins NP (waar wij veel zeehonden, zeeleeuwen en pinguïns op het strand tegen kwamen) weer omhoog richting Wanaka.

In Wanaka beklommen wij Roy’s Peak, een (zware) track met geweldige uitzichten over Wanaka en aan het eind van de track mooie uitzichten op de blaren van Kim dr voeten! :)

De westkust kunnen we heel kort over zijn, hele mooie gletsjers als je mooi weer hebt. Op het moment dat wij er waren was het donkerbewolkt en de ice climbing tour die wij wilden doen kon niet doorgaan vanwege continue veranderingen van de glestjers. De enige mogelijkheid de gletsjer op te gaan was met een helikopter, en die vliegen niet gratis! Ohja nog 1 ding over de westkust: het stikt er van de sandfly’s! Het kleine broertje van de mug, een relaxed dagje op het strand was er dus niet bij.

Dit relax dagje besloten wij dus te doen in Hanmer Springs. Een complex met allerlei verschillende temperaturen hotpools en 2 glijbanen waar wij ons 4 uurtjes in vermaakt hebben.

Aan de Noordoost kust van het zuidereiland vonden wij het gezellige en drukke dorpje Kaikoura. Kaikoura staat bekend om het spotten van wildlife (walvissen, dolfijnen, albatrossen zijn geen uitzonderingen) 95% van de whale watch tours zijn succesvol en zo was die van ons dat dus ook, 5 walvissen!! Wij hebben hier ook nog een dag op zee gevist en ook dit was succesvol, met zn 2en hadden wij 3 kreeften en een hele zak vol verse vis. Wij keerden dus trots en voldaan terug naar onze free camp site 5 meter van zee, waar wij de kreeften en vis gingen bereiden!

Alle credits voor deze succesvolle tour aan onze medevissers (4 chinezen) die alle 4 zeeziek waren en de vissen aan het voeren waren voor ons (kosten!!!) en wij ze alleen maar binnen hoefden te halen. Voordat wij Kaikoura verlieten hebben wij ook nog een middag surflessen genomen en we moeten zeggen, ook dit was succesvol, aangezien wij beide een keer of 5 de golven de baas waren (de overige 200 keer waren zij ons de baas).

Onderweg naar het Abel Tasman NP waar wij wilden gaan wandelen en kayakken sprongen er opeens 3 lichtjes aan op ons dashboard. En niet de minste, ABS, dynamo en motorblok! Wij besloten direct de eerst volgende garage op te zoeken en die vertelde dat het accupakket niet meer werd opgeladen door de dynamo, omdat de dynamo het begeven had. Hij verwees ons door naar een 2^e hands (of 3^e) auto onderdelenzaak. Hier kochten wij voor 75 dollar een nieuwe dynamo, maar het was zaterdag en ze hadden geen tijd om hem in te bouwen dat kon maandag pas.

Daar stonden wij dan, 2 handige snuiters met een stukke dynamo in de auto en een nieuwe (of oude) in onze hand. Gelukkig kwamen wij al snel een autobanden zaak tegen en vroegen wij of de eigenaar ons kon helpen. Wij vroegen of hij alleen maar banden deed of ook andere dingen. Hij zij dat hij ook wel andere dingen dan banden deed. Zijn garage zag er niet uit, hijzelf al evenmin. Er stond een bak van zeker 2m3 vol met lege bierblikjes voor zn deur en zn garage stond vol met Jack Daniels. Maar voor 20 dollar wilden wij het wel een kans geven.

Hij vroeg waar wij vandaan kwamen en wij zeiden Nederland uiteraard. Wij vroegen of hij daar wel eens was geweest waarop hij antwoorde: ‘’nee ik mag het land niet meer uit’’. Wij keken elkaar aan en dachten, als dit maar goed komt.

Na veel gepuf en gesteun en weinig resultaat vroegen wij of alles goed ging. Hij zei dat hij wel snapte waarom die andere garage dit niet deed en hij biechtte ons op dat hij slechts een hobbyist was!

Daar sta je dan, halve auto elkaar en het eind nog lang niet in zicht…. Na ruim anderhalf uur was het dan toch allemaal gedaan en gaven wij hem 30 dollar ipv 20 om hem te vriend te houden... Na 5 minuten rijden begon StiKi opeens te gillen als een gek! De V-snaar zat nog strakker dan strak! We hebben dit (en de rest van de onderdelen die er allemaal uit waren geweest) nog even laten checken bij een echte garage en konden onze weg weer vervolgen!

Nadat we in Abel Tasman hadden gekayakt en gelopen, kregen wij een e-mail van Jola en Kobus (familie van Kim) dat zij in Picton waren en de Queen Charlotte track gingen lopen. Die avond hebben wij een hapje gegeten met Jola, Kobus, Priscilla en Chris (een bevriend echtpaar van Jola en Kobus). Wat een ongelooflijk lieve en leuke mensen!

Wij hebben de eerste 2 dagen van de track met hun meegelopen, 25 km verdeeld over 2 dagen. Prachtige track met heerlijk weer en mooie uitzichten. Na een avondje lekker gegeten te hebben en wat bijgepraat te hebben onder het genot van een wijntje (of 2) gingen wij richting de kamers. Kobus was verbaasd dat iemand de deur open had gelaten en het licht had aan laten staan, waardoor hij snel door liep en er achter kwam dat de deur helemaal niet open stond! BOEM kopstoot! Jola kwam niet meer bij en ging kruipend van het lachen de trap op.

Na deze 2 dagen, stond de duikexcursie op het programma. We gingen duiken op een Russisch cruise schip, de Mikhail Lermontov, dat in 1986 (mooi jaar) voor de kust van Nieuw-Zeeland gezonken is, slechts 1 dooie van de 800 aanwezige. Wat een geweldige duik, we hebben op aardig wat plaatsen in de wereld gedoken maar deze staat zeker in onze top 3! De weg naar de duiklocatie was adembenemend, wat een uitzichten! Zijn jullie er allemaal nog?

Op dit moment zitten wij op de ferry naar het Noordereiland. Wij vermaken ons nog wel zoals jullie kunnen lezen. Dit land is voor ons het mooiste land waar we ooit zijn geweest, er is zo veel te doen en de mensen zijn zo ongelooflijk vriendelijk, bijna eng gewoon. Is er dan helemaal niets hetzelfde hier als in Nederland? We hebben even moeten zoeken maar toch iets gevonden: ook hier moet Stijn zijn legitimatie laten zien als hij in de supermarkt bier wilt kopen!

Dikke kusss en bouw ook maar een mooie sneeuwpop voor ons ;)

Foto’s komen eraan maar duurt wat langer vanwege de trage Wi-Fi verbindingen, net als de vorige keer. Ook hebben wij een kort filmpje gemaakt voor een kleine impressie van de omgeving op het Zuidereiland. De link van dit filmpje volgt zodra hij op youtube staat!