Het grote avontuur van Stijn en Kimberly!

Verrassing: we zijn weer thuis!!

Lieve mensen,

Zoals de titel van het verslag al aangeeft, wij zijn weer thuis! Wij hadden besloten om een maand eerder terug te komen naar Nederland, aangezien wij wel klaar waren met Bonaire omdat alles al 3 maanden stil lag. Het luchtruim is 2 maanden dicht geweest, maar vanaf begin Juni ging er weer 1x per week een vlucht terug vanuit Bonaire (via Curaçao) naar Amsterdam.

Op 2 juli vlogen wij terug en op 3 juli landen wij weer op (een uitgestorven) Schiphol. Het leuke van de terugreis was dat wij onze familie niet verteld hadden dat wij terug zouden komen, dus zij dachten nog steeds dat wij ergens eind Juli/begin Augustus terug zouden komen. Wij landen op vrijdagochtend rond een uur of 10, waar wij werden opgehaald door een vriend van ons (Fabian) die wij wel verteld hadden dat wij eerder terug zouden komen. Het was een bijzondere vlucht, iedereen had verplicht een mondkapje op (10 uur lang!!) en waar we verwacht hadden dat het een half leeg vliegtuig zou zijn, zat het vliegtuig tot de nok gevuld dus iedereen zat gewoon zoals altijd in een vliegtuig boven op elkaar. Op de luchthaven zelf was het verplicht anderhalve meter afstand te houden en mocht je zelfs op bepaalde plekken niet zitten om zo voldoende afstand te kunnen bewaren. In het vliegtuig was hier absoluut geen sprake van, wat ons het idee gaf dat het allemaal maar 1 groot toneelstuk is..

Wij hadden een strak schema voor de komende 2 dagen dus we hadden geen tijd voor onze jetlag (overigens ook de beste manier want zo zit je meteen weer in het ritme).

Nadat we in ons eigen huis weer even heerlijk gedoucht hadden, gingen wij op vrijdag naar Stijn familie (ouders en zus) en op zaterdag naar Kim haar familie (ouders en zus). Zij hadden ons dus nog niet verwacht en de reacties waren geweldig! Je kunt je voorstellen dat als je je familie 9 maanden niet gezien hebt en verwacht dat ze pas over een maand weer thuis komen, je helemaal verbaasd bent en er niks van snapt. Dit waren dus ook de reacties van onze families, haha super leuk!

Thuis komen voelt in deze rare tijden ook echt weer goed. Aan het eind van onze voorgaande lange reizen, wilden wij het liefst niet naar huis en was het ook echt anders thuis komen dan nu. Echt een heel apart gevoel dat wij nu er nu naar uitkeken om weer naar huis te gaan en zelfs een maand eerder naar huis zijn gegaan. Het is super fijn iedereen weer te zien en Stijn is zelfs alweer aan het werk. Kim daarentegen had nog de volledige zomervakantie in het vooruitzicht, aangezien het schooljaar precies was afgelopen op de dag dat wij op Schiphol landen.

De laatste maand op Bonaire hebben wij ondanks de corona tijd toch nog een mooie maand gehad. Wij hebben o.a. kitesurf les genomen (de kiteschool was gelukkig ook weer open vanaf begin Juni) en wij zijn nog met 2 collega’s in het Washington Slagbaai National Park geweest. Dit was de enige hoek op het eiland waar wij nog niet geweest waren, omdat je daar alleen maar heen kan met een auto die hoog op de weg ligt in verband met de slechte wegen. Hier beklommen wij de hoogste ‘’berg’’ van Bonaire, de Brandaris met een hoogte van maar liefst 241 meter en deden wij een duik bij een afgelegen strandje. Wij ontmoette in deze laatste maand een Amerikaanse man (Chris) met een hele mooie catamaran! Chris zat net als ons ‘’vast’’ op het eiland omdat ook de maritieme grens gesloten was. Elke zaterdag brachten wij door op zijn catamaran en gingen we een mooi stukje zeilen. Tijdens de zeiltocht stopten wij ook om te duiken/snorkelen/ van de boot af te springen en op 1 van deze dagen hebben wij ook nog met dolfijnen gesnorkeld!

Ook was er een week voordat wij vertrokken een soort van klein techno festival, een mooie afsluiter waar wij met de collega’s waar wij veel mee omgingen een mooie avond hebben gehad. Twee dagen voor vertrek nodigde wij wederom dit selecte groepje collega’s uit voor een BBQ op het strand en zo sloten wij deze toch wel bizarre tijd op een goede manier af.

Tijdens deze reis hebben wij veel hoogtepunten gekend, maar ook zeker een mindere periode. Deze mindere periode geldt natuurlijk wereldwijd, dus het had niet uitgemaakt waar wij op dat moment hadden gezeten. Wij hebben het gevoel dat wij toch mazzel hebben gehad en bevoorrecht te zijn om tijdens deze tijd op Bonaire te zitten, waar zo goed als geen corona was en onze grootste uitdaging was om ons niet te vervelen ;).

Wij hebben onze eerste stappen als duikinstructeurs gezet en het ging ons beide goed af en is ons ook nog eens goed bevallen! Wie weet waar dit eindigt.

Eind September begonnen wij in Zuid-Afrika, waar wij kennis maakte met een hele andere cultuur. Waar bij ons in Nederland alles maar zo vanzelf sprekend lijkt ,(alles is tot in de puntjes geregeld en ja daar betalen we ook serieuze belastingen voor;)) is het voor bepaalde groepen mensen daar echt overleven. Op Mauritius hebben wij vrienden voor het leven gemaakt, wat een geweldige onvergetelijke tijd was dat!

Als wij terug denken aan Bonaire zullen wij in eerste instantie denken aan de corona tijd. Maar op Bonaire hebben wij wel onze eerste cursus (MSDT) volledig af kunnen ronden en ook zo veel leuke nieuwe mensen ontmoet!

Ons uiteindelijke doel hebben wij helaas niet behaald. Wij zouden de laatste cursus (staf instructeur) in Mexico doen, maar dit is dus niet doorgegaan.

Al met al weer een onvergetelijke tijd die niemand ons meer af pakt. Hou de site in de gaten, want dit is een ‘’never ending story’’ en je weet nooit wanneer het avontuur weer verder gaat ;)!

Iedereen bedankt voor het lezen en extra dank voor de mensen die de moeite hebben genomen ook nog eens te reageren op onze verhalen. Het blijft altijd heel leuk om iets te horen van jullie op onze site!


Dikke kuss en tot snel!



Bonaire in coronatijd: als een dolfijn in de Amsterdamse havens.

Lieve mensen,

Wat een rare tijden leven we op dit moment in met z’n allen. Wij hopen dat iedereen gezond is en uiteraard ook de mensen in jullie naaste omgeving. Wij zijn beide gelukkig kerngezond en hebben de mazzel deze corona tijd mee te maken op een tropisch eiland, waar zo goed als geen corona is (op een aantal lege flesjes na dan!)

Toen wij 2 en een halve maand geleden ons laatste verslag op onze site hadden geplaatst, hadden wij nog geen idee wat ons (en de rest van de wereld) te wachten stond. Wij eindigden ons verslag me de woorden dat wij aan het aftellen waren naar 17 Maart, de dag dat  Hannie (moeder van Kim) en Maarten naar Bonaire zouden komen. Zoals jullie allemaal zullen begrijpen zijn zij hier nooit aangekomen, aangezien alle vluchten naar het eiland gecanceld werden. Een enorme teleurstelling. Niet alleen voor ons, maar uiteraard ook voor hen, aangezien zij hier ook wel een klein beetje naar uitgekeken hadden.

Hoe is het nu op Bonaire?

Vanaf half Maart zijn alle inkomende vluchten vanuit elk werelddeel, niet meer welkom op de luchthaven van Bonaire. Je kan je voorstellen dat dit een enorme impact heeft op het eiland, aangezien het hele eiland leeft van het toerisme. Cruiseboten worden geweerd (er kwamen in de voorgaande periode gemiddeld 8 mega cruiseboten per week aan, gemiddeld 3000 man per boot). Het hele leven op het eiland (en de economie die voor 80% uit toerisme bestaat) viel in 1 keer stil. Op dat moment waren er nog wel toeristen, mensen die voor half Maart al aangekomen waren op het eiland. Door de gezaghebber van het eiland, werd er aangekondigd dat eind Maart de laatste vluchten terug zouden gaan naar bijvoorbeeld Amerika en Nederland. Vanaf eind Maart zou het luchtruim volledig dicht gaan voor alle vluchten, voor onbepaalde tijd. Tot eind Maart hebben we dus gewoon nog cursus gegeven en veel gedoken met de gasten die er nog waren (alhoewel dit wel al een stuk minder werd dan de voorgaande periode), maar vanaf eind Maart werd besloten om ook alle duikscholen te sluiten. Aangezien er geen mensen meer op het eiland waren en de inkomsten van de duikscholen dus waren gezakt naar bijna 0, een logische beslissing. Dit betekende voor ons wel dat wij vanaf begin April niks meer te doen hebben op het eiland. Het eiland is ook niet erg groot (denk aan anderhalf keer Texel, een ander eiland van de Nederlandse Antillen). Gelukkig hadden wij onze cursus tot MSDT wel al volledig afgerond voor die tijd!

Het corona virus zelf is nagenoeg niet aanwezig op het eiland. Er zijn 2 bevestigde gevallen geweest in de afgelopen tijd en die zijn allang weer hersteld. Aruba en Curaçao zijn een stuk zwaarder getroffen. Dit betekend echter niet dat er niks aan de hand is. Het eiland zit zeker niet in een totale lockdown zoals Spanje of Italië en het is ook niet zo extreem als in Nederland met de ‘’intelligente lockdown’’. Wel geldt hier ook bijvoorbeeld de 1.5 meter regel en mogen er maar een beperkt aantal mensen tegelijk in de supermarkt zijn, waar alle winkelwagentjes na elke klant worden ontsmet. Ook zijn samenkomsten in groepen van meer dan 3 verboden op openbare stranden en is zo goed als alle horeca/winkels dicht.

De eerste twee weken nadat wij geen werk meer hadden op de duikschool, leek het allemaal nog niet zo slecht! Een soort vervroegd pensioen (of gewoon een hele lange vakantie) en geen verplichtingen en wekkers meer! ‘’Opgesloten’’ op een tropisch eiland waar we nog wel gewoon duikflessen bij 1 locatie van de duikschool gratis op mochten halen om te duiken (er zijn nog 2 locaties open voor de verdwaalde mensen zoals wij). Bijna iedereen op het eiland was ook vrij omdat er gewoonweg geen werk meer was. De ene dag een beetje duiken met wat mensen (onder water is de beste social distancing), de andere dag op een verlaten strandje BBQen met een ander groepje mensen... Hier kunnen we wel aan wennen!

Het lijkt en klinkt allemaal zo mooi, toch gaat dat ook allemaal vervelen (luxe problemen)! Het duiken hebben we hier ondertussen wel een beetje gezien. Alle duikstekken zijn inderdaad prachtig, daar staat Bonaire ook bekend om, maar na een bepaalde tijd wordt dat ook allemaal weer normaal. Het vis leven vonden wij vanaf dag 1 al niet erg bijzonder (wij duiken liever met haaien, roggen en het grotere werk dan alle standaard vissen die je hier eigenlijk altijd tegenkomt).

Het eiland zelf kennen we ondertussen ook als onze broekzak, want zoals al eerder genoemd is het niet erg groot en rij je het met de scooter rond in iets meer dan een uur. Wel hebben we een aantal mooie wandelingen gemaakt in het binnenland (Dos Pos trail en de Montana trail), plaatsen waar we anders zeker nooit waren gekomen. Zo heeft elk nadeel zijn voordeel zoals een wijs man ooit zei ;)!

Hoe komen wij de dagen dan door?

In het begin ging het makkelijker dan nu, haha de verveling begint een beetje toe te slaan! Elke ochtend om een uur of 9, wanneer het nog niet zo warm is (29 graden in plaats van 30 graden) gaan wij een uurtje sporten! Om zo toch maar een beetje bezig te blijven. We doen dit sporten vaak met Hannie en Maarten via videobellen (aanmelden kan via onze website ;)), super leuk en zo zien we ze toch regelmatig en blijven we allemaal in top conditie. Vaak doen Jolanda (collega bij de duikschool) en Sijbrand ook nog met ons mee. Na dit uurtje sporten kletsen we nog wat na, lezen we het nieuws via onze telefoons en kijken we wel wat de dag ons brengt.. Vaak niks, haha! Een beetje rond toeren op de scooter, een leuke wandeling maken of een BBQ bij en met collega’s en daar blijft het wel een beetje bij.

Nu de maatregelen hier langzaam aan (net zoals in Nederland) weer wat versoepelt worden, gaan er steeds meer bedrijven open. Zo ook het Mangrove Information Center waar wij vorige week een 2 uur durende kayak/snorkel tour hebben gedaan met wat collega’s! Super leuk en ook echt heel mooi!

Het grote probleem voor nu zit hem in het dicht blijven van het luchtruim. Wij zouden 1 Juni naar Mexico vliegen voor het laatste deel van ons avontuur en de laatste opleiding tot staff instructeur. Alles was al helemaal in kannen en kruiken, maar ook onze vlucht naar Mexico is gecanceld. Aangezien Stijn niet echt een hele goede zwemmer is (dat is nog heel licht uitgedrukt, Kim zou Mexico waarschijnlijk wel halen) blijven we dus op Bonaire. Ons laatste doel (staff instructeur) gaan wij dus helaas niet behalen.

Van de luchtvaartmaatschappij waar wij mee naar Mexico zouden vliegen (Copa Airlines) kregen wij een voucher aangeboden. Nu zijn er in deze corona tijd een aantal nieuwe spreekwoorden bijgekomen, zoals: ‘’Een voucher krijgen’’ betekenis: ‘’Je geld kwijt zijn’’. Of deze: ‘’Ik voel mij als een dolfijn in de Amsterdamse havens’’ betekenis: ‘’Je niet op je plek voelen’’. Beide spreekwoorden gaan op voor ons, haha aangezien wij Bonaire wel een beetje gezien hebben ondertussen.

Het is nu voor ons afwachten tot het luchtruim weer open gaat. Op het moment dat het luchtruim weer open gaat, kunnen wij zeer waarschijnlijk alleen maar terug vliegen naar Nederland. Dit betekent dat wij de rest van de tijd op Bonaire moeten uitzitten (er zijn slechtere plekken ter wereld om ‘’vast’’ te zitten dat zullen we niet ontkennen).

Tot zo ver weer deze update! Wij hadden zelf ook gehoopt om een leuker/spannender verhaal met jullie te kunnen delen, maar dan zouden we een verhaal moeten verzinnen want dit is de realiteit... Wij hopen dat jullie allemaal gezond zijn en gezond blijven en een manier hebben gevonden om in deze bizarre tijd toch gewoon nog leuke dingen te kunnen doen! Blijf gezond en tot de volgende keer!


Dikke kusss van ons!

Bonaire met bezoek!

Lieve mensen!

De beste wensen voor 2020 allemaal, haha! (mag het nog? ;)).

Ondertussen zijn we ruim 2 maanden verder sinds ons vorige verslag en vonden wij het weer eens tijd voor een update! We hebben in de tussentijd behoorlijk wat cursussen gegeven en daardoor ons eerste doel van de reis ook al behaald: we zijn nu beide Master Scuba Diver Trainers! (kortweg MSDT) Ook hebben we 2 geweldige weken gehad met Meike, Arie, Pim en Ilse (schoonzus van Kim met het hele gezin) die ons hier kwamen opzoeken! Verder vermaken wij ons helemaal prima en doen wij in onze vrije weekenden veel leuke dingen zoals: duiken aan de Oostkust van Bonaire (waar je veel meer kans hebt om haaien, roggen en schildpadden te zien), chillen met collega’s en o.a. blowkarten (zie foto’s) en wij hebben gisteren de basis cursus tot Freediver (met 1 adem teug aan het oppervlakte zo diep mogelijk naar beneden) cum laude afgelegd!

Laten we beginnen waar we geëindigd waren: Kerst en oud en nieuw in de tropen was net als 3 jaar geleden, raar! 30+ Graden, kerstmuziek en overal kerstversiering klopt gewoon niet volgens een Nederlands brein! Toch hebben wij ons goed vermaakt. Divefriends (het bedrijf waar wij cursus voor geven) had een diner met borrel georganiseerd en ook wij waren uitgenodigd (ondanks dat wij er nog maar 2 weken waren.) Waar een feestje is, zijn wij en zo waren wij daar dus ook aanwezig! Ook voor ons was er een kerst cadeau! Wij kregen een thermo beker en 50 dollar per persoon, super attent!

Kerstavond en eerste kerstdag zijn wij met zijn tweeën uit eten geweest en dat was super! Heerlijk gegeten, mooie restaurants, en het beste gezelschap wat wij ons konden wensen! Met oud en nieuw hebben we het ook behoorlijk gek gemaakt. Wij waren samen met een collega en wat vrienden van haar. Bij hen thuis hebben we het maar liefst 1 uur zien worden!! (normaal liggen wij om 9 uur al te slapen dus jullie zullen begrijpen dat dit een hele bizarre avond was waar we nog van bij moeten komen, haha!)

Sinds de kerst hebben wij aardig wat cursus zelfstandig kunnen geven (meer dan 25 cursussen per persoon) en dus al behoorlijk wat ervaring op gedaan! Om in aanmerking te komen voor de ‘’titel’’ MSDT moet je minimaal les kunnen geven in 5 verschillende duik specialiteiten (wij kunnen dit ondertussen in 9) en minimaal 25 mensen hebben gecertificeerd. Aangezien alles en iedereen op dit eiland leeft voor het duiken en het dus vaak gigantisch druk is, is dit al gelukt in de eerste 2 en een halve maand! Super tof, want nu kunnen wij ons gaan voorbereiden op de vervolg opleiding: Staff instructeur. Deze opleiding vereist nog meer les geef ervaring en dus nog meer certificeringen (75). Wij hebben nu nog meer dan genoeg tijd om de gewenste ervaring op te doen zodat wij in Juni kunnen starten met de opleiding tot Staff instructeur. (Als staff instructeur mag je ook onderdelen van de instructeur opleiding geven en dan zijn we dus nog breder inzetbaar dan we nu al zijn!) Deze opleiding gaan wij doen in…….. Mexico! De opleiding wordt hier op Bonaire ook aangeboden, maar pas in Augustus en dan zijn wij helaas weer in Nederland. Dan maar naar Mexico, gewoon omdat het kan en omdat het anders ook maar zo saai wordt op 1 plaats ;). Op 1 Juni vliegen wij naar Mexico, waar wij op 5 Juni starten met de opleiding in het plaatsje Xcalak (tientallen kilometers van de grens met Belize). Zeer waarschijnlijk bij geen van jullie bekend, want het is gigantisch klein en absoluut niet bekend bij het toerisme! Even heel wat anders dan Bonaire..

Maar nu eerst weer even terug naar Bonaire! We maken een tijdsprongentje naar 11 Februari, want tussen kerst en 11 februari hebben wij voornamelijk cursus gegeven en dat is verder niet heel interessant om over te vertellen.

Op 11 Februari landden Meike, Arie, Pim en Ilse op de luchthaven van Bonaire waar wij ze in de avond natuurlijk oppikte! Een absoluut hoogtepunt in afgelopen 2 maanden, WAUW wat hebben we een geweldige tijd gehad met hen! Uiteraard moesten wij gewoon 5 dagen per week werken, maar we hadden 2 volle weekenden met ze en voor het weekend hadden we een extra vrije dag genomen, zodat we 3 dagen met ze hadden! Ook gingen wij elke dag na het werk naar hun verblijf en aten wij altijd met z’n allen! Super de luxe, thuis komen uit werk en gewoon aanschuiven zonder zelf te koken!

We zijn in deze periode naar de Donkey Sanctuary geweest, hebben met Meike gedoken, zijn met Arie de grotten in geweest, een speedboot gehuurd met zo een band er achter, verschillende chille strandjes bezocht (waar Pim van 4 jaar oud gewoon ging snorkelen!!) in de avond geBBQt op het strand, een paar keer uit eten geweest en gewoon super genoten van de tijd met z’n allen!

Duiken met Meike was super! Ze had al een tijdje niet gedoken (laatste keer was ook met ons in Oman) en in plaats van een opfris cursus te doen, namen we haar op de eerste avond mee met een nachtduik! Niet zonder reden, het was Ostracods tijd (dat is hier elke maand 3-4 dagen na volle maan). Dit fenomeen houdt in, dat ongeveer 3 kwartier na zonsondergang, duizenden mosselkreeftjes omhoog zwemmen uit het koraal en dat ze 2 bepaalde stoffen, die zich in de klieren van deze mosselkreeft bevindt, uitspuiten. Deze 2 stoffen in combinatie met het zuurstofgehalte in het zeewater, veroorzaken licht. Je kan je dus voorstellen dat als duizenden mosselkreeftjes dit gelijktijdig doen, je een hele sterrenhemel onderwater krijgt, zodra je je duiklicht uit doet! Heel indrukwekkend en ook een prima eerste duik als je 3 jaar niet gedoken hebt ;). Met Meike doken we ook aan de Oostkust. De meeste mensen op Bonaire duiken aan de Westkust. Het hele leven en toerisme is ook totaal en alleen maar gefocust op de Westkust. Heel raar, maar waar! De Oostkust kan je ook niet altijd duiken, de omstandigheden moet perfect zijn (weinig wind, kleine golven en weinig stroming). Wij waren eerder al bij de Oostkust geweest in ons weekend met een collega en haar vriend (Jolanda en Sijbrand) met wie wij ook veel optrekken op onze vrije dagen. Toen wij daar met Meike doken, zagen wij zo ongeveer al het interessante (grote) onderwater leven wat hier te zien is: haaien, sting rays, eagle rays, schilpadden! Niet verkeerd dus! Aan de westkust hadden wij eerder al een zeepaardje gespot met Meike en zo hebben we eigenlijk al het interessante wel gezien in die 4 duiken die wij samen deden.

Met Arie zijn we de grotten in geweest! (Helaas konden we niet altijd alles met Meike en Arie tegelijk doen, want Pim en Ilse zijn 4 en 2 jaar, dus nog net iets te jong om alleen thuis te blijven en voor sommige activiteiten ook nog net te klein om mee te gaan ;)) In deze grot waren wij al 1 keer eerder geweest met een lokale collega die deze grot helemaal uit zijn hoofd kent. Het super toffe van deze grot is de gruwelijk mooie formatie, stalagmieten en stalactieten en dat hij niet zo bekend is bij het grote toerisme. Het is een natte grot wat betekent dat je dus ook stukken moet zwemmen! Wij hadden ons duikmasker en snorkel mee, want er is een plek waar je onder water naar een andere kamer in de grot kan zwemmen!! Adem inhouden en een meter of 5 onder water naar de volgende kamer, spannend!!

De dag met de speedboot was ook echt super. We hadden de boot gehuurd voor 4 uur en besloten naar klein Bonaire te varen (eiland tegenover Bonaire) waar de mooiste zandstranden zijn van Bonaire. Ook hebben wij tijdens het varen gevist, maar helaas zonder succes.

De rest van de tijd was ook super gezellig, zeker ook met de kleintjes, wat hebben we een top tijd gehad! Helaas komt er aan al het leuke ook altijd weer een einde en op 25 februari vloog het hele circus weer naar Amsterdam..

Gisteren hebben wij de basis cursus tot freediver gevolgd en afgerond. Wat was dat tof en ging dat ook boven verwachting goed bij ons beide! Het wereld record van 214 meter hebben we nog niet in handen, maar dat is slechts een kwestie van tijd! ;)

Tijdens deze opleiding maak je kennis met 4 disciplines van het free diven: statisch, dynamisch, free immersion en constant weight. Statisch houdt in: zo lang mogelijk je adem inhouden, hoofd in het water en ontspannen. Dynamisch is op 2 meter diepte een zo lang mogelijke afstand (horizontaal) afleggen met 1 ademhaling. Constant weight is: met 1 ademhaling zo diep mogelijk afdalen verticaal langs een lijn head first en free immersion is met 1 ademhaling zo diep mogelijk afdalen, door je zelf naar beneden te trekken aan de lijn head first.  Voor de basis cursus moesten wij minimaal anderhalve minuut statisch, 25 meter dynamisch, 10 meter free immersion en 10 meter constant weight. Hieronder onze resultaten:

Kim: statisch 3 minuut 53 seconden, dynamisch 68 meter, free immersion 25 meter en constant weight 27 meter.

Stijn: statisch 4 minuut 36 seconden, dynamisch 50 meter, free immersion 25 meter en constant weight 26 meter.

Overigens hebben wij in de opleiding tijdens onze free immersion en constant weight disciplines maximaal gedoken tot 16 meter, want dit is wat PADI (de organisatie die de opleiding ontwikkeld heeft) maximaal toe staat. Na de opleiding hebben wij met onze instructeur nog 2 fun duiken gemaakt en daarin kwamen wij tot de eerder genoemde dieptes.

Met deze resultaten hebben wij eigenlijk alle doelen van de advanced freediver cursus al afgerond, terwijl wij dus alleen nog maar gecertificeerd zijn tot basis freediver. Tijdens de cursus leer je heel veel over veiligheid en het buddysysteem voor freediven. Echt een hele leuke opleiding om te doen en wie weet komt hij in de toekomst ook nog eens van pas.

Ondertussen zijn wij al ruim 5 maanden van huis en dus over de helft… Wat gaat de tijd snel, maar gelukkig hebben wij nog even. 10 Maanden is ook eigenlijk aan de korte kant maar we klagen niet ;)…. We tellen af tot 17 Maart, want dan Komen Hannie (schoonmoeder van Stijn) en Maarten onze kant op voor 2 weken, super leuk!

Wij hopen dat het in Nederland ook weer beter weer gaat woorden nu het voorjaar voor de deur staat en dat het met iedereen daar net zo goed gaat als met ons! Tot zo ver, tot de volgende keer!

Dikke kussss!!

Mauritius met bezoek, Seychellen, even naar huis en Bonaire!

Lieve mensen,

Super super bedankt voor al jullie leuke/lieve/gekke reacties en opmerkingen op ons vorige verslag! Echt heel leuk om iets van jullie te horen op de website, waarderen we enorm!

Het is alweer bijna 2 maanden geleden dat we iets van ons hebben laten horen via de website, hoogtijd dus weer even voor een update!

Zoals de titel van dit verslag al aangeeft, is ons reis plan totaal veranderd! Haha dat is geen verassing met ons, want zo gaat het eigenlijk altijd! Waar wij in Nederland veel contact hadden met een duikschool op de Malediven, wij zelfs al een concept contract getekend hadden en het eigenlijk alleen nog maar wachten was op de datum dat wij konden beginnen, is dit uitgelopen op…. helemaal niks! Gek genoeg werd er niet meer gereageerd op e-mails, terwijl wij best veel en goed contact hadden met deze duikschool. Voor een duikschool die zo omgaat met mensen willen wij niet eens werken, dus wij zijn veder gaan zoeken! Na heel veel e-mails wereldwijd verzonden te hebben, zijn wij uitgekomen bij Bonaire! Op Bonaire kunnen wij het komende half jaar werkervaring op gaan doen als duik instructeur en dit is van belang om straks te kunnen starten aan de volgende opleiding! Maar daarover straks meer, eerst nog even de laatste weken van Mauritius!

WAUW wat hebben wij een fantastische tijd gehad op Mauritius! Wij hebben hier vrienden voor het leven gemaakt en wat was dit leerzaam, goed voor onze ontwikkeling als duik instructeurs en niet onbelangrijk… super leuk!

Wij hebben onze eerste opleiding hier helemaal afgerond! Dat betekent dat wij nu Speciality instructeurs zijn! Wrak duiken, Diep duiken, Search and Recovery duiken hadden wij al gedaan in de eerste maand en in de tweede maand hebben wij hier nog: Fotografie duiken, Stroming duiken (tijdens deze cursus hebben we gedoken met dolfijnen!!!!) en Nitrox duiken aan toegevoegd! Dit betekent dat wij nu in bovenstaande duiken les mogen geven! Het is nu zaak aan ons om zoveel mogelijk les te gaan geven en ervaring op te gaan doen, zodat wij over een half jaar kunnen instromen in de volgende opleiding! De kans om deze instructeur ervaring op te gaan doen hebben wij gekregen op Bonaire en daar gaan wij ons hier nu dus ook volle bak op focussen het komende half jaar!

De laatste maand in Mauritius hebben wij ook al wat les kunnen en mogen geven. Wij hebben hier ‘’Discover Scuba Dive’’ les gegeven (mensen die nog nooit gedoken hebben en dus ook geen certificaat hebben, de eerste kennismaking met duiken geven). Ook hebben wij hier ‘’Refresh duiken’’ gegeven, dit zijn mensen die wel gecertificeerd zijn, maar nog niet erg ervaren zijn en langer dan een jaar niet gedoken hebben, weer even opfrissen! Helaas was dit lesgeven op Mauritius heel beperkt omdat er gewoonweg heel weinig mensen kwamen duiken, anders hadden wij hier zeker willen en kunnen blijven want het was echt een hele leuke groep mensen om mee samen te werken. Wat ook echt super leuk was aan Mauritius is dat er elke zondag een BBQ gehouden werd op het strand met de locale mensen! Heerlijk eten, muziek en gezelligheid wat wil je nog meer!

Tijdens onze laatste maand in Mauritius kwamen onze vaste bezoekers uit Nederland ons ook weer opzoeken ;) : Patrick en Stijn zijn moeder en Paul! Op onze vrije dagen hebben we met hen weer heel veel leuke dingen gedaan en gezien!

Zo zijn we verschillende keren naar het Black River Gorges National Park geweest, waar wij o.a. een Canyoning tour gedaan hebben met Patrick. Wat heeft hij hier (achteraf) van genoten! Haha er waren moment dat wij gingen abseilen van watervallen van 55 meter hoogte en Patrick vroeg zich meerdere malen in korte tijd af, waarom wij dit ook alweer deden haha! Eerlijk is eerlijk, hij heeft alles op en top mee gedaan en we hebben een fantastische tijd gehad!

Met Patrick zijn we ook nog naar de zuidoost kant van het eiland geweest om te duiken (Blue Bay), hebben we een rum fabriek bezocht (met uiteraard een proeverij en wat is dat spul smerig maar wat wordt je er dronken van!) hebben we overnacht op een onbewoond eiland vlak voor de noordkust van Mauritius en hebben we nog een keer de berg LE Morne beklommen! Echt een super tijd gehad en zeer waarschijnlijk gaan we hem weer zien op Bonaire ;).

De dag nadat we Patrick weer op het vliegtuig hadden gezet, kwamen Stijn zijn moeder en Paul aan! Ook met hen hebben we een geweldige tijd gehad! We namen ze ook mee naar het National Park, waar we dit keer niet gingen abseilen, maar wel de fantastische uitzichten hadden op de watervallen! Op deze plek kreeg je ook een gratis behandeling van Dr. Fish (zo een voeten bad vol met visjes die aan je voeten gaan knagen, waar ze in Nederland veel geld voor vragen) was hier gewoon in een natuurlijke pool en gratis! Ook zijn we naar een aantal hele mooie (maar toeristische) bezienswaardigheden geweest zoals de 7 Color Earth (een rots formatie met 7 verschillende kleuren, wij kwamen overigens maar uit op 4 verschillende kleuren maar dat terzijde), de hoogste waterval van Mauritius (Chamarel falls) en bezochten wij Ile Aux Cerfs (het Ibiza van Mauritius) een prachtig mooi eiland voor de oost kust van Mauritius! Heel bijzonder en mooi om te zien maar zoals al genoemd, heel toeristisch aangelegd (maar daardoor zeker niet minder mooi)! Ook zijn we in deze periode regelmatig uit eten geweest en hebben wij een geweldig Thanksgiving diner gehad van een Amerikaanse meid die op de duikschool de opleiding tot Divemaster deed, een TOP tijd dus!! Op 6 december vertrokken zij helaas weer, maar ja, dat hoort er ook bij.

Waar wij eigenlijk pas 22 December zouden vertrekken uit Mauritius, werd dit ineens 7 december! De duikschool in Bonaire bood ons aan om ons, per direct en in een half jaar tijd, klaar te stomen voor de komende opleiding en zo flexibel als we dan zijn, hebben we onze tickets omgeboekt en ons hele plan overhoop gegooid! Wij hadden nog wel een ticket richting de Seychellen staan (deze hadden wij geboekt omdat je bij binnenkomst in Mauritius een ticket het land uit moet hebben anders krijg je geen visa). Wij besloten dus nog even snel 4 dagen naar de Seychellen te gaan, om daar nog even een paar dagen te ontspannen voordat we weer aan de slag gingen! Deze 4 dagen op de Seychellen waren heel relaxed en WOW wat een mooie stranden en wat kan je er mooi duiken (uiteraard deden wij in deze 4 dagen nog even snel 5 duiken tussendoor, omdat we toch nog maar zo weinig gedoken hadden natuurlijk!) ;)

4 Dagen Seychellen is eigenlijk tekort, maar het was wel even lekker ontspannen en we doen het er maar mee! ;)

Om vanuit de Seychellen naar Bonaire te vliegen, moesten we een vlucht boeken met een overstap, balen dat er geen rechtstreekse vluchten zijn…. Maar wat we toen zagen, daar werden we wel heel blij van! De tussenstop was in Amsterdam!! Dit betekende dat wij onze vlucht zo konden plannen dat wij 24 uur in Amsterdam hadden! Wij besloten dus een select groepje vrienden en familie uit te nodigen (want als we het aan iedereen hadden laten weten hadden we waarschijnlijk net als op onze housewarming/afscheid feestje 90 man gehad en dit was geen optie aangezien we geen huis hadden voor deze dag!)

Met een mannetje of 20 aten wij bij een chinees wok restaurant in Amsterdam alvorens wij richting ons bed & breakfast gingen (het huis van Stijn zijn vader en Annemieke) ;)

Na een prima maar kort nachtje werden wij behoorlijk verwend met een super uitgebreid ontbijt buffet en nadat wij iedereen weer even een dikke knuffel hebben kunnen geven, vlogen wij in het begin van de middag door naar de volgende bestemming: Bonaire! Een echte aanrader trouwens dit bed en breakfast in Amsterdam, dus mocht iemand van jullie geïnteresseerd zijn, laat het even weten dan brengen wij jullie in contact met deze mensen, haha!

Op dit moment zijn wij een week in Bonaire. Wij hebben een huis gevonden waar wij het komende half jaar kunnen verblijven, vandaag hebben we een scooter gekocht en hij staat bijna op onze naam en is bijna verzekerd, haha wat een gedoe!! En wij hebben nu 5 dagen meegekeken en al wat cursus kunnen geven voor de duikschool!

Na 2 vrije dagen (waarin wij van alles moesten regelen voor ons huis en onze scooter) gaan wij morgen weer aan de slag en hebben wij beide een cursus van een dag gepland staan! Tijdens deze vrije dagen zijn wij niet alleen maar bezig geweest met van alles te regelen, wij hebben ook het eiland verkend van Noord tot Zuid (je rijdt het zo rond in 2 uurtjes) en hebben wij al meerdere keren prachtige zonsondergangen bekeken op een verlaten strandje onder het genot van een wijntje!

Eerste indrukken hier zijn fantastisch! Het is alleen wel heel Nederlands. Iedereen spreekt Nederlands en er is zelfs een Albert Heijn en Jumbo! We hebben niet het gevoel dat we echt ver van huis zijn, maar het is toch een kleine 8000 km en als je dat zou moeten lopen/zwemmen ben je toch even bezig….

De duikschool zelf heeft 9 locaties op het eiland, dat betekent dus ook dat wij op alle 9 locaties ingezet kunnen worden. Aan de ene kant heel leuk, want zo zie je het hele eiland en ontmoet je veel mensen, maar aan de andere kant moet je ook continue zelf je duikspullen zien te vervoeren naar de verschillende locaties. Dat is best een uitdaging met 1 scooter, 2 personen en dus 2 volledige uitrustingen die soms 2 x per dag verplaatst moeten worden!

Wij kijken erg uit naar de komende periode, het is hier op dit moment ook hoogseizoen vanwege de kerstvakantie, dus de ideale tijd om cursussen te gaan geven!

Wij hopen dat het in Nederland met jullie ook allemaal goed gaat, wensen jullie allemaal hele fijne feestdagen en een hele goede jaarwisseling! Kerst in de tropen is wederom heel raar, maar wij offeren ons wel weer op! ;)

Tot zo ver, tot de volgende keer! Dikke kusssss

(Foto’s volgen nog deze week, dus houdt de site in de gaten ;))

Zuid-Afrika en Mauritius !

Lieve mensen,

Nadat we een maand geleden vertrokken zijn, wordt het eens tijd om wat van onze avonturen met jullie te delen! De afgelopen maand hebben wij al weer zoveel meegemaakt/gedaan/gezien, dat het al lijkt of we een half jaar weg zijn! Haha en we hebben dus nog 9 maanden voor de boeg, wat een vooruitzicht! :)

We begonnen onze trip met een klein weekje vakantie in Zuid-Afrika, waar we in de ochtend aankwamen en onze auto ophaalde om vervolgens meteen richting het Krugerpark te rijden. Een rit van een kleine 6 uur na de vliegreis van ongeveer 12 uur! Tijdens deze rit werden wij meteen warm verwelkomt door de lokale politie, aangezien we 96 km/u reden op een weg waar je 80 mocht. De weg ging van een 100km/u naar een 80 km/u en op ongeveer 10 meter na het eerste 80 km/u bord staan ze dan te flitsen. Er werd ons naar ons rijbewijs gevraagd en de agent toonde ons een lijst met bedragen. Wij moesten 750 rand betalen, wat neer komt op 37,50 euro. Gelukkig hadden wij net gepind! Op het moment dat Stijn geld wilde pakken zei de agent: doe maar 700 rand in plaats van 750, waarop wij dachten: huh? er valt dus te onderhandelen! Waarop wij zeiden: ‘’kunnen we er 500 van maken’?’' Na wat heen en weer gepraat ging de agent akkoord en zo spaarden wij dus toch nog 250 rand uit! ;) Wij kregen ook nog even wat snelle instructies mee van de agent, dingen als: wij staan altijd net achter de borden met maximale snelheden dus als je het bord in de verte ziet, moet je eigenlijk al afremmen! Wij bedankten de agent vriendelijk en vervolgde onze rit!

Ons appartementje bevond zich vlak bij de meest zuidelijke ingang van het Krugerpark (Malelane gate) en WAUW wat een fantastische plek was dit! Vanaf de veranda van het terras zagen wij de olifanten, giraffen, wilde zwijnen, krokodillen en nog veel meer wild life lopen en drinken bij de rivier!

De volgende dag begon onze eerste safari! Wij gingen zelf met onze auto het Krugerpark in om zo de big 5 te spotten. Het Krugerpark is gigantisch groot (rond de 20.000 km2) dus wij hadden bedacht om het zuidelijke gedeelte te verkennen tijdens onze trip! Tijdens onze tijd in het Krugerpark (3 dagen) hebben wij zo ongeveer alle soorten wilde beesten gespot: olifanten, giraffen, neushoorns, buffalo’s, nijlpaarden, zebra’s, hyena’s en ga zo maar door! 2 Nachten sliepen wij ook in het Manyeleti Game Reserve (wat direct grenst aan het Krugerpark zonder hekken). Hier wij werden verwelkomt door een lokale man (Charlie) die het kamp beheert. Tijdens het avond eten bij het kampvuur vertelde hij ons over het leven in Zuid-Afrika en wow, dat maakt wel even indruk. Wat hebben wij het in Nederland dan toch makkelijk en is alles eigenlijk goed geregeld terwijl iedereen alleen maar loopt te klagen…. Tijdens dit gesprek loopt er een hyena ons kamp op en wij dachten dus dat hyena’s gevaarlijk waren. Charlie springt op en rent met een bloedgang op de hyena af en probeert hem te vangen, hahaha ongelooflijk maar waar. Charlie loopt marathons in temperaturen van boven de 40 graden in 2 uur en 47 minuten dus de hyena moet echt even aanzetten om te ontsnappen!! Hij legt ons uit dat de hyena nooit zelf een prooi dood, maar altijd wacht op de restjes als bijvoorbeeld de leeuwen uitgegeten zijn. Als een muis op een hyena af loopt zou de hyena ook weg rennen!

Het voelt ondertussen als middernacht, dus wij gaan richting onze tent (het is dan daadwerkelijk pas half 9, haha).

In de nacht horen wij van alles om ons heen, inclusief een jagende (grommende) leeuw die vroeg in de ochtend zijn prooi gevangen had en op at! Wauw, nu maar hopen dat wij deze leeuw ook kunnen spotten de volgende ochtend…. Die ochtend rond half 6, hadden wij een georganiseerde safari geboekt en hadden we heel veel mazzel! We hebben deze leeuw gespot! Op ongeveer 1-2 meter van de auto, WOW heel vet! Helaas hebben wij geen luipaard gezien en zo is de missie om de big 5 te spotten dus niet helemaal geslaagd, maar we mogen absoluut niet klagen met de Big 4 die we gezien hebben ;).

Tussen de safari’s door zijn wij ook nog 1 dag het Krugerpark uit geweest (via de zuidoostelijke Phabeni gate) en verbleven wij in het dorpje Hazyview. Wij kozen voor deze plek, omdat dit de ideale uitvalsbasis was om te gaan tuben op de Sabie rivier! Tuben (voor de mensen die niet weten wat dit is) is: op een opblaasbare band van een wild water rivier af. Door stroomversnellingen heen, van kleine watervallen af, springen van kliffen (8 meter hoog) en dit alles in een rivier waar dus ook gewoon nijlpaarden zwemmen! Van te voren werden wij geïnstrueerd, dat als wij nijlpaarden tegen zouden komen, wij direct de rivier uit moesten en met een grote boog om ze heen zouden lopen! Helaas hebben wij geen nijlpaarden gezien, maar je bent toch op je hoede tijdens dit avontuur! Wat hebben we gelachen en een toptijd gehad samen met onze 3 gidsen en zonder andere toeristen! Wij sloten deze top dag af in een bar/restaurant vlak bij ons appartement waar wij wederom de enige in de hele tent waren onder het genot van een goede maaltijd en meerdere spelletjes poolen!

Na 3 dagen safari en 1 dag tuben verlieten wij het Krugerpark via de westelijke Orpen gate en vervolgde onze weg naar het Blyde River nature reserve. Wij gingen hier de zogenaamde ‘’panorama route’’ rijden, een route die in de top 10 mooiste routes ter wereld terug te vinden is. Wat een gigantisch toeristische plek was dit, maar absoluut niet zonder reden: WAUW wat een uitzichten en wat makkelijk toegankelijk voor iedereen met een auto! Wij bezochten hier o.a. grotten (Echo caves), uitkijkpunten (Three rondavals en God’s window), Bourke’s Luck potholes en niet te vergeten de prachtige slingerwegen door de bergen! On-ge-kend wat een dag! De route eindigde in het dorpje Graskop waar wij onszelf trakteerde op een heerlijk pannenkoek! :D

De volgende dag ging onze vlucht vanaf Johannesburg naar Mauritius. Aangezien wij nog een kleine 500 km van Johannesburg af zaten, besloten wij die middag/avond nog een behoorlijk stuk door te rijden zodat wij in de buurt van Johannesburg waren om op tijd te zijn voor onze vlucht! Wij stopten in het plaatsje Emalahleni (vroegere naam van dit plaatsje was Witbank) op ongeveer een uur rijden van Johannesburg. Wij sliepen de laatste nacht in een oud kasteel, super mooie plek!

De volgende ochtend brachten wij de auto terug en hadden wij wel verwacht dat we een deel van de borg kwijt zouden zijn, haha! Wij hebben over zoveel onverharde wegen gereden met deze auto, over stenen, natuurlijk weg verhogingen en noem zo maar op. Als we over een drempel heen reden hoorde we de hele onderkant kraken en piepen en dat was niet zo toen wij hem kregen, oops! Gelukkig hielden zij maar 1,40 euro van de borg in, geen idee waarom dit was, maar hier konden wij wel mee leven! Wij moesten de auto vol getankt terug brengen, maar de laatste 100 km kwamen wij geen tankstation meer tegen. Op de luchthaven vroeg een man die daar werkte of wij getankt hadden, waarop wij nee zeiden. Hij zei, ‘’ik stap wel bij jullie in, dan rijden we even naar het tankstation’’. Dit tankstation was op de luchthaven dus dat leek ons een goed idee! Op het moment dat hij instapte kwam er een vreselijke lucht (natte hond) met hem mee naar binnen! Wij raakte aan de praat met de man en hij vertelde ons dat hij geld nodig had voor nieuwe schoenen. Hij gidste ons naar het tankstation en vroeg ondertussen of hij Stijn zijn schoenen mocht hebben. Aangezien dit Stijn zijn enige schoenen waren, was dat geen optie, maar wij besloten hem, als dank voor zijn hulp, wat geld te geven zodat hij nieuwe schoenen kan kopen! Iedereen blij!

Via Reunion (eiland op een uurtje vliegen van Mauritius) vlogen wij naar Mauritius waar onze vakantie over is en wij gaan starten met onze 1e opleiding van deze reis! De eerste week van onze 10 maanden was in 1 woord FANTASTISCH! Wat hebben we aardige mensen ontmoet en leuke dingen gedaan en gezien!

(Helaas is het op heel veel plaatsen in Zuid-Afrika verboden om met een drone te vliegen, dus dit hebben wij ook maar niet geprobeerd. In Mauritius daarentegen is dat gelukkig anders, daar krijgen jullie dus wel drone beelden van te zien ;) )

Mauritius!

Na een prima vlucht van 5 uurtjes kwamen wij in de avond aan op de luchthaven, in het zuidoostelijke deel van Mauritius. Hier werden wij opgewacht door een taxi chauffeur, geregeld door de duikschool waar wij de komende 2 maanden verblijven! Aangezien de duikschool (Crystal dive) in het meest noordelijke puntje van het eiland is, hadden wij nog een rit van ruim een uur voor de boeg (wij wisten ook niet dat het eiland zo groot was, haha).

We waren aardig moe van de vlucht en het was ook rond middernacht. Wij werden opgewacht door Linq (Nederlandse meid die hier werkt als instructeur) en Sidney (een vriend van Linq uit Nederland die hier 3 weken was en zijn open water en advanced cursus heeft gedaan). Zij gaf ons een rondleiding en liet ons het appartement zien waar wij de komende periode in verblijven! WAUW, wat een gigantische plek hebben we voor onszelf, waar we dachten gewoon 1 kamer te hebben! Ondanks dat we aardig moe waren dachten we toch even 1 biertje (welkom drankje) te doen om elkaar een beetje te leren kennen. Dit ene biertje om 12 uur, werden er iets meer tot een uur of half 5 in de ochtend, haha super gezellige avond dus!

Gelukkig startte onze opleiding pas een paar dagen later en zo hadden wij dus even de tijd om te wennen aan alles en iedereen hier en konden wij goed uitgerust beginnen aan de cursus!

De eigenaren van het duikcentrum, Tony en Emma, zijn super relaxte en aardige mensen! Tony is een Coursedirector (aller hoogste level wat je kan zijn in de professionele duikwereld) en heeft meer dan 20 jaar ervaring in het vak! Zijn vrouw Emma gaat binnenkort ook voor de titel Coursedirector en is ook super ervaren! Van deze mensen kunnen wij dus echt iets leren. Niet alleen de dingen zoals het in de theorie beschreven staat en we moeten weten, maar juist ook alle praktische dingen die je alleen maar leert door het te doen op basis van al hun ervaringen! Ze nemen echt alle tijd voor ons en dat voelt heel goed en vertrouwt! Tony had zelfs tijdens de start van de cursus een presentatie over ons gemaakt met allemaal foto’s vanaf onze Facebook pagina’s! Wat een geweldig warm welkom en wat voelen we ons hier thuis!

De cursus zelf is onderverdeeld in 6 onderdelen (misschien voegen we er later nog een 7e aan toe). Wij hebben gekozen voor de volgende onderdelen: Diep duiken, wrak duiken, nitrox duiken, stroming duiken, fotografie duiken en search and recovery. Al deze onderdelen beginnen we in het klaslokaal, vervolgens gaan we bij sommige onderdelen eerst oefenen in het zwembad en uiteindelijk doen we 4 duiken in de zee. Zodra we een onderdeel afgerond hebben, mogen wij dat onderdeel zelfstandig gaan geven een gasten/klanten. Op dit moment hebben wij er 3 afgerond: diep duiken, wrak duiken en search and recovery. Tijdens deze cursussen waarin wij dus zelf opgeleid worden tot speciality instructeurs door Tony, leiden wij onder toeziend oog van Tony ook echt daadwerkelijk een student op die deze cursussen doet! Real life teaching zoals Tony het steeds noemt!

Er komt behoorlijk wat voorbereiding kijken bij het organiseren van dit soort duiken, dingen waar je als klant/gast nooit bij stil staat, worden wij nu elke dag mee geconfronteerd! Super leerzaam en leuk, helemaal omdat alle mensen die we hier ontmoet hebben super aardig en gezellig zijn! Ook al doen we soms dingen (voor ons gevoel) niet zo als het zou moeten, uiteindelijk komt het toch weer goed en worden we zo goed begeleid dat we het gevoel hebben dat we elke dag echt een beetje meer kunnen en leren! Nog 3 cursussen te gaan voordat deel 1 afgerond is en dan gaat het zelfstandig opleiden van studenten beginnen, spannend maar super leuk!

Op onze vrije dagen en avonden zijn we vaak te vinden op 1 van de prachtige stranden hier, het is elke dag rond de 25-30 graden afzien dus! ;)

Ook hebben we met het hele team op een zondag de berg Le Morne (556 meter) beklommen (de berg die op elke ansichtkaart van Mauritius prijkt en je ziet als je bij google zoekt op Mauritius). Super leuke klimtocht en niet al te moeilijk! We zijn ook 1 avond met Tony zijn nieuwe boot (wauw wat een boot) gaan varen naar een onbewoond eiland waar we de zonsondergang bekeken en in de avond nog op kreeften hebben gevist! Met succes, 5 kreeften, die we de dag erna bij een heerlijke BBQ hebben opgegeten!!

Zoals jullie kunnen lezen: we hebben het niet makkelijk ;)! Elke dag bedenken welke bikini/zwembroek we vandaag gaan dragen, wel of geen slippers aan, zijn onze dagelijkse dillema’s….. We vervelen ons in ieder geval geen moment en we hebben nog een aardige periode voor de boeg! De keuze om naar Mauritius te gaan voor deze opleiding, blijkt een schot in de roos! Wat een top duikcentrum met fantastische mensen waar we een heleboel van (gaan) leren!! De duikschool is pas een jaar open dus er moet nog heel veel ontdekt en gedaan worden en dat is super leuk/leerzaam om daar onderdeel van te mogen zijn. Wij hopen dat jullie ondertussen niet allemaal in slaap zijn gevallen bij dit lange verhaal en hopen dat het met jullie allemaal net zo goed gaat als met ons!

Dikke kussss en tot de volgende keer!!

Daar gaan we weer.... voor de 3e keer!!

Jaja lieve mensen daar gaan we weer! Nadat we van de week de laatste spijker in de muur hebben geslagen, de rust wedergekeerd is en het huis eindelijk helemaal af is, is het weer eens tijd voor wat nieuws.... Rust, roest dus we blijven graag in beweging en aangezien we van reizen geen genoeg krijgen, gaan we weer voor onze 3e grote (lange) reis! Tenminste, als je 10 maanden lang vindt want ja wat is eigenlijk 10 maanden op een mensen leven ;).

Nadat we zojuist uitgezwaaid zijn door een heel uitzwaai comité (super leuk en toch altijd even slikken) zitten we bij de gate te wachten tot we mogen boarden.

Onze reis begint dit keer in Zuid-Afrika, waar wij beginnen met 6 dagen vakantie, aangezien wij deze zomer niet weg zijn geweest! 6 dagen in het welbekende Krugerpark (en nee daar zijn geen kroegen te vinden) maar hopelijk wel de big 5!

Vanuit Zuid-Afrika vliegen wij door naar Mauritius waar wij ongeveer 2 maanden zullen verblijven. Hier gaan wij de opleiding tot Master Scuba Diver Trainer (MSDT) volgen, zodat wij buiten de basiscursus die wij nu al mogen geven, ook nog les mogen geven in bijvoorbeeld wrak en nacht duiken. Ook zullen zij ons hier bijscholen als instructeurs aangezien wij hier nog 0 ervaring mee hebben!

Onderweg naar onze volgende bestemming (Malediven) zullen wij nog een kleine tussenstop maken op de Seychellen, alvorens wij 6 maanden gaan werken als duikinstructeurs! Hier zullen wij ook de vervolg opleiding doen tot staff instructeur (wat inhoudt dat wij ook delen van de instructeur opleiding zouden mogen geven).

Dit alles is het plan zoals het nu bedacht is, maar onze trouwe lezers weten ook dat onze plannen nog wel eens wijzigen ;).

We gaan er in ieder geval een top tijd van maken, maar dat kan ook niet anders met deze vooruitzichten!

Fijne kerst alvast en de beste wensen voor het nieuwe jaar!!

Dikke kusss!

Mission accomplished!!

Na 4 heerlijke weken vakantie en 2 helse weken cursus, kunnen wij ons officieel duikinstructeurs noemen!!

Een liveaboard op de Similan Islands, 2 fantastische weken bezoek van Hannie (moeder van Kim) en Maarten en zoals al genoemd: 2 zeer intensieve, vermoeiende zware weken cursus, maar met aan het eind de welverdiende beloning!

Op onze eerste dag in Thailand verbleven wij een aantal uurtjes in Bangkok, waar wij alle standaard toeristische plekken bezochten. Leuk, maar wij waren beide blij dat we hier niet langer zouden verblijven. We vlogen door naar Phuket en vanuit daar namen wij een busje naar Khao Lak, het gebied dat in 2004 zwaar getroffen werd door de tsunami.

Een dag later begon onze liveaboard, omdat we nog maar zo weinig gedoken hadden in Oman. 3 dagen op de boot en 10 duiken maken! GEWELDIG! Wat een fantastische plek om te duiken. Wij bezochten de Similan, Koh Bon, Tachai en de wereldberoemde Richelieu Rock. Waar wij 10 meter zicht onderwater gewend waren in Oman, hadden wij hier soms wel 50 meter zicht! Het leek wel een aquarium!

Na deze tijd gingen wij door naar onze eind bestemming: Koh Tao, om ons voor te bereiden op de IDC (Instructor Development Course).

Wij vonden hier een super mooie bungalow, met een ruim balkon en uitzicht op de zee waar wij onszelf wel 6 weken zagen zitten!

Op 31 januari kwamen Hannie en Maarten aan op Koh Samui, een buureiland van Koh Tao (2 uur varen). Wij besloten hen te verassen en ze op te halen op de luchthaven van Koh Samui. Waar wij dachten hen te verassen, verasten zij ons, door de ‘’artiesten’’ uitgang te nemen op de luchthaven terwijl wij gewoon bij de ‘’normale’’ uitgang stonden te wachten! Na 2 uur wachten dachten wij even polshoogte te nemen omdat onze boot terug ook alweer ging, een uur later. Zij stonden al te wachten bij de boot (omdat wij niet van te voren verteld hadden dat we ze op zouden komen halen) dus wij besloten zo snel mogelijk richting de boot te gaan! Aangekomen bij de boot, zaten zij op een andere boot dan wij, dus we ontmoette ze pas op Koh Tao zelf!! Haha! Gelukkig waren wij niet helemaal voor niets naar Koh Samui gegaan want wij moesten ons visum toch ook verlengen en dan kon alleen maar daar!

Zij verbleven hier 2 weken en hadden een soortgelijke bungalow naast die van ons, helemaal super dus! De eerste week hadden wij nog geen cursus dus hebben we elke dag met zn 4en leuke dingen gedaan. Wij bezochten ongeveer alle mogelijke stranden op Koh Tao (en zelfs de onmogelijk bereikbare stranden deden wij aan, met onze gehuurde scooters, waardoor Hannie meerdere malen een ‘’track’’ heeft moeten lopen).

Prachtige stranden, leuke duiken, mooie scooter tochten, massages, heerlijk eten, goed gezelschap, we hadden het niet makkelijk die eerste week.

De tweede week dat Hannie en Maarten hier waren, was een heel ander verhaal. De IDC stond voor de deur. Gelukkig hadden wij al heel veel geleerd die eerste week op de verschillende stranden, anders was het tempo van deze cursus niet bij te houden geweest.

15 dagen lang, vaak om 07:00 uur beginnen (een enkele keer wat later) en op zn vroegst om 18:00 uur klaar (vaak werd dit wel 19:00 uur). En als je dan denkt dat we klaar waren dan heb je het mis. Presentaties voorbereiden, oefenexamens maken…. Waar zijn we aan begonnen!! Gelukkig was de groep waar we dit meededen wel erg leuk en waren wij niet de enige die totaal uitgeput waren na deze 2 weken!

De eerste week (toen Hannie en Maarten hier nog waren) wilde wij elke keer zo snel mogelijk ons huiswerk af hebben zodat wij daarna nog gezellig uit eten konden. Halverwege de IDC gingen zij naar huis en hadden wij die motivatie om snel klaar te zijn dus niet meer. We waren allebei al ruim 7 kilo verloren in dit half jaar, maar de laatste week zijn daar nog wat extra kilootjes bijgekomen, omdat wij beide geen zin meer hadden om nog uit eten te gaan na ons huiswerk!

Het harde werken en studeren werd uiteindelijk beloond, beide met vlag en wimpel geslaagd en dit betekend dus dat wij een onbeperkte ticket tot waar dan ook ter wereld hebben!!

Over 2 dagen vliegen wij terug naar Oman, waar wij nog 1 dag en nacht verblijven en al onze vrienden in Oman nog even gedag kunnen zeggen!

Helaas is er ook aan dit half jaar weer een eind gekomen, niet normaal hoe snel dit half jaar gegaan is.

From zero to Hero, dat beschrijft het best wat wij dit half jaar meegemaakt hebben.

We zijn beide blij en trots op wat wij dit half jaar bereikt hebben, een geweldige tijd die wij nooit meer zullen vergeten. Wij hopen snel weer een vervolg te kunnen geven aan dit verhaal, dus hou de site in de gaten!

1 Maart landen wij weer op schiphol, waar vanaf 2 maart het normale leven weer begint.

Bedankt voor alle leuke en lieve reacties op onze site, heel erg leuk om allemaal te lezen, wordt zwaar gewaardeerd!

Dikke kuss

Beauty has an address… Oman!

HAPPY NEW YEAR!!!

Wauw! Een jaar geleden wisten we nog geen eens van het bestaan van Oman, maar door deze 4 en een halve maand zullen we Oman niet snel meer vergeten!

Een vreemde kerst een gekke oudjaarsavond, een lachwekkende nieuwjaarsdag, een geweldige week rond trekken in Oman en uiteindelijk een super afscheidsdiner in het Shangri-La resort. Het is dan toch altijd moeilijk om afscheid te nemen van deze geweldige mensen en top plek, ondanks dat we nog een mooi vooruitzicht hebben de komende 7 weken!

Sinds onze laatste update hebben wij nog 4 weken keihard gewerkt! Het was wederom hoogseizoen vanwege de kerstvakantie dus elke dag 3 keer duiken! De teller is uiteindelijk gestopt op 210 duiken pp (ongeveer 180 uur onderwater), geen slechte score!

Laten we beginnen met de vreemde kerst. Het is erg raar om een kerstboom te zien staan terwijl het buiten nog ruim 30 graden is. De welkbekende kerstliederen zoals o.a. ‘’Let it snow’’ zijn ook vrij ongepast in de woestijn. Ook is het vreemd om beide kerstdagen gewoon te moeten werken… Maar goed, zo beleef je kerst ook eens op een andere manier laten we maar zeggen!

1e en 2e kerstdag zijn wij samen uiteten geweest. De rest van de staff deed niet erg veel aan kerst dus gingen wij met z’n 2en op pad! Heerlijk gegeten en afgesloten in stijl met een ‘’shisha’’ (waterpijp).

Oudjaarsavond hadden wij een staff BBQ op een leuk strandje in het plaatsje Yitti, vlakbij ons dorpje Qantab. Een super gezellige avond, maar oudjaarsavond zonder vuurwerk hadden wij nog nooit meegemaakt. Er werd wel een soort van lasershow georganiseerd door de Shangri-La maar dat slaat natuurlijk nergens op. We proosten het nieuwjaar in met een biertje ipv champagne en vierden het nieuwjaar tot in de zeer vroege uurtjes (01:30 lag iedereen weer op bed).

De volgende ochtend mochten wij wel een uurtje later beginnen. De kapitein nam dit uurtje later beginnen iets te ruim en moest wakker gebeld worden op het moment dat alle gasten + staff al helemaal klaar zaten op de boot om te vertrekken… Gelukkig woont hij dichtbij dus we moesten maar 20 minuten wachten, met onze kater, in de brandende zon. De kapitein (die overigens bijna geen woord Engels spreekt) kwam de jetty opgelopen, wees meerdere malen naar zijn hoofd en sprak de woorden uit: ‘’no good, no good’’ De 20 minuten die hij te laat was dacht hij in te halen door een shortcut te nemen met de boot, door de natuurlijke Arch van Jissah waar eigenlijk geen boot doorheen past en het ook nog eens erg ondiep is. Waar wij hem toejuichte en aanmoedigde was er 1 instructeur zwaar op tegen, maar dronken als de kapitein nog was deed hij het gewoon! Zonder schade te maken ook!! Waarschijnlijk was dit 1 van zijn voornemens om deze route een keer te pakken en op 1 januari kan hij die al afvinken!

6 januari: laatste werkdag! En wat voor 1… vanwege de wind werden alle activiteiten die dag gecanceld. Dit betekende voor ons niet dat we naar huis konden, nee we mochten voor de laatste keer onze favoriete bezigheid nog een keer uitoefenen…. Boot cleaning specialty!!! Wederom met volle duikbepakking en een staalspons de hele onderkant van de boot schoonmaken terwijl de boot dus nog gewoon in het water ligt! Om 10 uur waren we klaar met alle boten. Tot 15:00 uur moesten we wachten omdat we naar het zwembad moesten voor de try dives. De dag kroop letterlijk voorbij.

Eenmaal bij het zwembad aangekomen en na alles te hebben opgebouwd, konden we weer inpakken omdat er iemand in het zwembad had GEPOEPT (ja jullie lezen het goed)!! Dit verzin je niet! De hele dag gewacht op dit moment… Maar zoals altijd gaat zo een dag ook gewoon voorbij en na deze dag begon onze vakantie!! De avond voor we vertrokken werden wij uitgenodigd door 2 gasten met wie wij gedoken hadden, Tanja en Walter, en zij wilden ons trakteren op een super deluxe uitgebreid 3 ganger diner! Wat een heerlijke en super gezellige avond, top om zo de vakantie te beginnen!

6 dagen Oman verkennen!

Met de tent en kampeerspullen achter in de auto, begonnen we onze vakantie met het super uitgebreide ontbijt buffet in het Al Bustan Palace hotel, voor onze trouwe lezer een bekend adres! ;) Nadat we onszelf tot de nok toe gevuld hadden, vertrokken wij richting de sinkhole en daarna naar Wadi Tiwi. De sinkhole stelde een beetje teleur maar Wadi Tiwi absoluut niet! Het enige wat ons hier teleurstelde was onze auto… Wij hadden helaas geen 4x4 auto omdat dat gewoon 4 keer zo duur was dan een normale auto. Wadi Tiwi zou je met een 4x4 auto helemaal door kunnen rijden dus wij dachten dit wel even te doen met onze normale auto. De 2e helling (en niet eens een steile helling) die wij tegen kwamen, was onze auto te machtig en wij moesten dus noodgedwongen keren op een weg waar het al lastig keren is met je fiets. Wij parkeerde de auto ergens langs de weg en besloten te voet verder te gaan… Wow, Waid Shab vonden wij prachtig maar Wadi Tiwi deed hier niet voor onder.

Eind van de dag besloten wij op zoek te gaan naar een plekje om onze tent op te zetten. Het mooie in Oman is dat je overal mag kamperen! Wij zochten een afgelegen strand op waar wij genoten van de BBQ tijdens een heerlijk kampvuurtje! Niet slecht!

Dag 2 stond ook in het teken van een wadi, namelijk Wadi Bani Khalid wederom een stukje hemel op aarde! Erg toeristisch ingericht, dat was jammer maar dat mocht de pret niet drukken! Wij besloten niet alleen in het begin stuk te blijven (wat bijna alle toeristen wel doen) maar 1 km te wandelen door de wadi totdat we bij een grot uitkwamen! Met onze zaklamp verkenden wij deze grot! Op de terugweg zwommen wij het hele stuk terug, dit scheelde weer een wandeling! Wij kampeerden uiteindelijk ergens afgelegen tussen de bergen!

Dag 3, even geen water activiteiten maar op naar de woestijn! Aangezien wij hier met onze auto niet konden komen, werden wij opgehaald en werden wij afgezet in het tentenkamp midden in de woestijn! Wat voel je je klein als je daar in die grote zandbak rond loopt. Wij hadden beide een sandboard gehuurd om die zandduinen eens even af te scheuren. Dit scheuren werd helaas kruipen, want je moest het board zelf aanduwen om beneden te komen! We hebben in ieder geval gelachen!

We sliepen deze nacht in een tent in de woestijn en om 00:00 uur had Stijn de wekker gezet om Kimberly te feliciteren met haar verjaardag! Wij hoopten deze nacht ook nog te kunnen genieten van een ongekende sterrenhemel (aangezien er totaal geen licht is in de woestijn), maar omdat het bijna volle maan was, tevergeefs. Op Kimberly haar verjaardag deden wij in de ochtend een uurtje dune bashing, met een 4x4 auto door, over, langs en tegen de zandduinen aan scheuren!! TOP!!

Rond een uur of 11 in de ochtend waren wij weer in de bewoonde wereld en vertrokken wij richten het Hajar gebergte (Nizwa en omgeving). Dit was ruim 4 uur rijden dus het enige wat wij die dag verder deden was een bezoek brengen aan de Al-Hoota cave (super toeristisch maar evengoed indrukwekkend om te zien) en een mooie kampeerplek zoeken. En deze vonden wij! Wauw de foto’s liegen niet! Net als iedere avond sloten wij de dag af met een BBQ en een heerlijk kampvuurtje en uiteraard met marshmallows!

12 januari, de dag dat wij een canyoning tour in het vooruitzicht hadden. Abseilen, klimmen, cliff jumps en zwemmen zijn standaard onderdelen van een canyoning tour!

Wij hadden deze tour geboekt bij een lokale gids uit het dorpje Bald Seet, het dorpje dat aan de snake canyon grenst.

Om in dit dorpje (omringd door de bergen) te komen moet je een weg afleggen waarvan niemand zou geloven dat dit een weg is. Stenen, afgronden en steile hellingen waren hier geen uitzondering. Deze ‘’weg’’ bestaat pas 18 jaar. Voor deze tijd konden de mensen het dorp alleen met een ezel of te voet verlaten. De tijd heeft hier stil gestaan, heel indrukwekkend om te mogen zien!

En toen kwamen wij aan in de snake canyon: WAUW hier hebben wij geen woorden voor, dus bekijk de foto’s maar! Het enige wat je niet ziet op de foto’s is dat het water in de canyon ongeveer 10 graden is! Na deze overweldigende tour nodigde onze gids ons uit om bij hem thuis te lunchen! Zijn moeder had de lunch gemaakt en Stijn dacht even een compliment uit te delen: ‘’delicious chicken’’ waren zijn woorden. ‘’Chicken?? This is fish’’ was het antwoord van de gids! Oops! Met zijn staart tussen zijn benen droop Stijn af en genoten wij van de lunch en het gezelschap!

Na de lucnh kregen wij ook nog eens een rondleiding door het dorp, wat een ongelooflijk aardige mensen in Oman, niet normaal! Iedereen in het dorp nodigde ons uit om op te koffie te komen, waar je in Nederland enkel scheldwoorden naar je hoofd krijgt..

In Bald Seet heeft Audi een kunstgras voetbalveld gesponsord (Audi challenge op te zoeken op Youtube onder ‘’Audi Oman’’) voor de lokale kinderen, heel indrukwekkend om die groene mat tussen de dorren bergen te zien liggen en een prachtig initiatief. Stijn is in behoorlijk wat voetbalstadions geweest, van Camp Nou tot Old Trafford, maar dit was toch het mooiste ‘’stadion’’ waar hij ooit geweest is!

Onze laatste avond in de tent alweer, gelukkig vonden wij wederom een fantastische kampeerplek en dit keer in Wadi Tanuf.

Zoals de titel van dit verslag al doet vermoeden: wat een geweldig mooi land met geweldige mensen. Na Nieuw-Zeeland en Australië het mooiste land waar we ooit zijn geweest.

Helaas is er dan ook weer een tijd van gaan, maar niet voordat wij een super afscheidsdiner hadden gehad in het Shangri-La resort. Tijdens dit diner vertelde iedereen ons dat ze het zo jammer vinden dat we weg gaan, dat maakt het alleen maar moeilijker, maar wij voelden ons ook zwaar gewaardeerd! De kapitein die bijna geen woord Engels spreekt vertelde ons zelf nog even: ‘’Habibi i love you’’

We sloten onze vakantie in Oman af met een bezoek aan de Grand Mosque (grootste moskee van Oman). We zijn nog niet volledig bekeerd, maar hebben wel een exemplaar van de Koran meegekregen, dus wie weet wat daar uit voort vloeit! ;)

Na 4 en een halve maand is er dan een eind gekomen aan ons 1e avontuur. Een avontuur waarin wij al onze doelstellingen gehaald hebben, zelfs nog meer dan dat! Nu op naar het volgende en laatste deel en kijken of we onze hoofddoelstelling dan ook kunnen bewerkstelligen: Duikinstructeur!

Ondertussen zijn wij al in Thailand en zit dag 1 in Bangkok er ook al op…. Hierover meer, de volgende keer!