Voor iedereen die nog geen genoeg van onze verhalen heeft hebben wij weer wat te vertellen! We zullen het proberen korter te houden dan de vorige keer, we hebben het ook iets rustiger aangedaan dan de eerste maand…

Wat veel reacties op ons vorige verhaal, heel leuk om te lezen allemaal! Iedereen bedankt dat jullie ondanks alle drukte in Nederland toch nog tijd hebben om ons verslag te lezen en te reageren! Helemaal super!

Na bijna 9000km in Nieuw-Zeeland rond gedwaald te hebben, eindigt het eerste gedeelte van ons avontuur in Auckland, bij Jola en Kobus (familie van Kim). Morgenochtend vertrekken wij voor 2 weken naar Fiji, om even bij te komen van alles wat we hier gezien en gedaan hebben: Zo hebben wij bijvoorbeeld een 4 daagse track gelopen in het Tongariro NP, tussen allemaal zeer actieve vulkanen. Geraft op een wild water rivier, met als hoogtepunt een afdaling van een 7 meter hoge waterval en geprobeerd een privé jacuzzi te maken op het strand van hot water beach. En wederom heeft StiKi dit keer niet 1, maar alweer 2 dynamo’s versleten.

Het laatste wat we met jullie gedeeld hadden was dat we onderweg waren naar het noordereiland. Ondertussen zijn wij daar ook aangekomen. J In Wellington (de hoofdstad) zijn wij even snel naar een loukout point geweest en hadden wij een uitzonderlijk goede dag. 364 dagen per jaar waai je daar je hemd uit maar wij hadden net de ene dag dat het wind stil en prachtig weer was!

Onze eerste indrukken van het noordereiland waren: veel meer mensen, meer steden en veel minder mooi… Echter de Tongariro circuit trekking die wij een dag later deden is hier een absolute uitzondering op.

Dag 1 was een goede warming-up, 3.5 uur lopen en niet al te veel klimmen en klauteren. De nacht daarentegen was de slechtste en meest memorabele nacht van deze track. We sliepen in een hutje in een kamer met 13 andere mensen. Als wij hadden geweten dat die nacht het WK snurken in onze kamer gehouden werd, hadden wij waarschijnlijk in de andere kamer gaan liggen (er waren namelijk 2 kamers). De 1 nog harder dan de ander, maar we hadden een overduidelijke kampioen. Hij kreeg de volgende ochtend ook de eretitel: Pig-horse omdat hij tijdens het inademen foutloos een wild varken nadeed en bij het uitademen een paard…. Zoiets hadden wij (en de rest van de mensen in de kamer) nog nooit gehoord en het werd ook omschreven als ‘’impressive’’. Om deze nacht in stijl af te sluiten, ging om een uur of 6 een wekker af en je raadt het al, iedereen was wakker behalve degene die de wekker gezet had!

Dag 2 was DE dag van de track, de zwaarste (10 uur lopen en niet vlak maar klimmen en klauteren) maar ook de mooiste. We beklommen de top van de Ngarahoe vulkaan (beter bekend als Mount Doom in Lord of the rings), de top van de Tongariro, de top van Red crater, zagen de emerald lakes (en zoals de naam doet vermoeden leken deze meren ook op emeralds) om af te sluiten met een tocht van ruim 3 uur door een maanlandschap. ONGEKEND wat we die dag allemaal zagen.

Dag 3 en 4 waren veel minder zwaar en minder lang (en ook minder mooi) maar evengoed vermoeiend vanwege de dag ervoor.

Na deze track besloten wij even niet meer te gaan lopen maar om kilometers te gaan maken met StiKi. Via Lake Taupo (grootste meer van NZ) reden wij door het binnenland richting de oostkust. Hier vonden wij het dorpje Gissborne wat bekend is omdat deze stad de eerste stad ter wereld is die het zonlicht ziet op een nieuwe ochtend.

Uiteindelijk belanden wij in Rotorua (het dorp dat je eerder ruikt dan dat je ziet) wat bekend is vanwege geisers en vulkanische bronnen. Fantastisch mooi en indrukwekkend, maar stinken dat het er doet!! Dit vanwege alle zwavelbronnen (rotte eierenlucht). Wij bezochten hier een echt ouderwets Maori-dorp (Whakarewarewa) waar ze nog minstens 100 jaar terug in de tijd leven (met uitzondering van alle 50 inch flat screen tv’s ;)). Heel leuk om te zien hoe ze in dit dorp optimaal gebruik maken van het vulkanisch gebied waar ze in wonen. Ook mochten we naar een traditionele dans kijken waar we moeite hadden onze lach in te houden, dit vanwege de vertoonde ‘’Haka’’.

Na een paar dagen in het rustigere vaarwater te hebben gezeten, besloten we nu voor het snellere water te gaan: white water rafting en een dag later black water rafting!

White water rafting deden wij op de Kaituna river met de waterval van 7m! Heel leuk en een behoorlijk afdaling. Kim besloot tijdens deze tour dat ze liever een stukje wilde zwemmen en sloeg halverwege overboord! Gelukkig zag Stijn dit allemaal aankomen en in plaats van haar tegen te houden, staat dit dus perfect op camera.

Black water rafting deden wij in de Waitomo caves. Dit lijkt in geen enkel opzicht op raften want tijdens deze tour deden wij voornamelijk abseilen, klimmen, op een band dobberen en glowworms bekijken. Dit alles speelde zich af in een grot van 8km lengte met hele smalle doorgangentjes (1 meisje uit onze groep zat een minuut of 5 klem en kan geen kant meer op).

Het weekend van 6 maart gingen wij naar Auckland en op de vrijdag gingen wij samen met Jola en Kobus eten in de skytower. Onderweg naar Auckland regende het een beetje en onze ruitenwissers deden het maar heel langzaam. Ach als dat alles is…….

Na het diner op 177m hoogte pakte wij de auto maar hij startte niet meer! Lege accu! Na een hoop heen en weer geren vonden wij iemand met startkabels en konden wij onze weg naar Jola en Kobus vervolgen.

Het weekend namen zij ons mee naar de Coromandel Peninsula waar wij hot water beach en de cathedral cove bezochten. Hot water beach ligt ook op vulkanische grond en als je voor 5 dollar een schep huurt kan je daar dus een hele grote kuil graven waar warm water uit de grond komt. Kobus en Stijn hebben als 2 volleerd Duitsers tot blaren aan toe staan scheppen om deze privé jacuzzi te maken. Dit kan alleen 2 uur voor en 2 uur nadat het eb is, want anders komt de zee te ver. Toen de jacuzzi eindelijk af was (na anderhalf uur scheppen) kwam er 1 grote golf die al het werk teniet deed. Ach we hebben een hoop plezier gehad en dat is het belangrijkst (olympische gedachte, meedoen is belangrijker dan winnen). De dag hierna gingen wij naar cathedral cove wat een prachtig mooi strand was!

Eenmaal terug in Auckland hebben wij de accu van StiKi vervangen en konden wij onze weg vervolgen naar de Bay of Island (hele mooie stranden ten noorden van Auckland). Toen wij bijna op de camping waren viel de accu weer uit en moesten wij de auto de camping op duwen (gelukkig was dit nog maar 5 meter). De dag erna kwamen wij er achter dat het niet aan de accu lag maar weer aan de dynamo. Deze hebben wij laten vervangen in een 2^e hands winkel waarna de dynamo de accu gewoon weer oplaadde, maar wel alle lichtjes op het dashboard branden. Wij hebben dit laten checken bij een andere garage en die zeiden dat er een hele verkeerde dynamo in zat. Na een hoop gezeik en veel tijd te hebben verloren hadden wij de juiste dynamo te pakken en konden wij weer verder.

Via mooie routes reden wij naar Cape Reinga (noorderlijkste puntje NZ) waar wij onderweg hebben gesandboard op de duinen van te Paki. Terug reden wij over het strand van 90 mile beach, heel vet met 100 km/u over het strand racen! De bezine was bijna op en toen er ook nog eens 2 tankstations gesloten waren op onze route, hadden wij nog 1.25 liter over toen we eindelijk konden tanken.

Terug richting Auckland, auto helemaal schoon gemaakt, klaar voor de verkoop. Wij hebben 2 dagen op de backpackers car market gezeten en welgeteld 5 mensen gezien. Dit was duidelijk niet het seizoen om je auto te verkopen. Gelukkig konden wij StiKi (met pijn in ons hart) via een ‘’quick sell’’ aan de garage slijten, dus kunnen wij met een gerust hart richting Fiji, wat morgen op de planning staat.

We kijken terug op een TOP tijd in Nieuw-Zeeland en hebben zin in het volgende deel van onze reis! De verwachtingen voor Australie liggen hoog, maar eerst even 2 weken chillen op het strand en duiken op Fiji.

Wij hopen dat alles met iedereen in Nederland ook goed gaat! De lente komt er weer aan hebben wij begrepen dus dat is goed nieuws!

Voor die mensen die zich zorgen maken over de ‘’cycloon Pam’’, wat ze hier een cycloon noemen heet in Nederland gewoon een dagelijkse dag: een beetje regen en een beetje wind….

Tot laters! Dikke kus

(Inmiddels zitten we al een week op Fiji, maar vanwege het ontbreken van wifi kunnen we het verslag nu pas plaatsen. Foto's en video volgen zo snel mogelijk, dus houd de site in de gaten)